Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

Απόφαση 81813/5428/1993: Τροποποίηση και συμπλήρωση του προεδρικού διατάγματος 71/1988 Κανονισμός πυροπροστασίας κτιρίων (ΦΕΚ 32/Α/1988), όπως ισχύει, (ΦΕΚ 647/Β/1993), 30-08-1993.

 

Έχοντας υπόψη:

 

1. Τις διατάξεις του άρθρου 26 του νόμου 1577/1985 Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός (ΦΕΚ 210/Α/1985).

 

2. Την Υ1958/1992 απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων Ανάθεση αρμοδιοτήτων στους Υφυπουργούς Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων Χρήστο Κατσιγιάννη και Γεώργιο Βουλγαράκη (ΦΕΚ 744/Β/1992).

 

3. Τις διατάξεις της παραγράφου Β του άρθρου 1 του προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 28/1992 Καθορισμός αρμοδιοτήτων που διατηρούνται από τον Υπουργό και τις Περιφερειακές Υπηρεσίες διανομαρχιακού επιπέδου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (ΦΕΚ 9/Α/1992).

 

4. Τις διατάξεις του άρθρου 29Α του νόμου 1558/1985 όπως αυτό προστέθηκε με το άρθρο 27 του νόμου 2081/1992 (ΦΕΚ 154/Α/1992) και το γεγονός ότι από τις κανονιστικές διατάξεις αυτής της απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού και του προϋπολογισμού το οικείου Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αποφασίζουμε:

 

Το υπ' αριθμόν προεδρικό διάταγμα 71/1988 (ΦΕΚ 32/Α/1988) Κανονισμός πυροπροστασίας κτιρίων όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με το προεδρικό διάταγμα 374/1988 (ΦΕΚ 168/Α/1988) και την υπ' αριθμόν 58185/2474/1991 (ΦΕΚ 360/Β/1991) απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων τροποποιείται και συμπληρώνεται όπως στις επόμενες παραγράφους:

 

Α. Στο άρθρο 1 παράγραφος 1.1 Ορισμοί μετά τον ορισμό για το Οικοδομικό διάκενο προστίθεται ορισμός ως εξής:

 

Οριζόντια έξοδος λέγεται μία έξοδος δια της οποίας παρέχεται δυνατότητα διαφυγής από ένα πυροδιαμέρισμα προς άλλο πυροδιαμέρισμα που βρίσκεται στον ίδιο όροφο ή από έναν όροφο κτιρίου προς όροφο γειτονικού κτιρίου που βρίσκεται στην ίδια περίπου στάθμη.

 

Οριζόντιες έξοδοι επιτρέπεται να υποκαθιστούν μέχρι και τις μισές από τις απαιτούμενες εξόδους κινδύνου.}

 

Β. Το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 2.1.1 του άρθρου 2 αντικαθίσταται ως εξής.

 

{Το πλάτος των τελικών εξόδων στον όροφο ή το επίπεδο εκκένωσης πρέπει να επαρκεί για το άθροισμα των παροχών α + β + γ όπου:

 

α) παροχή κλιμακοστασίων και ραμπών από υπερκείμενους ορόφους ή επίπεδα.

β) παροχή κλιμακοστασίων και ραμπών από υποκείμενους ορόφους ή επίπεδα.

γ) παροχή από τον ίδιο όροφο ή επίπεδο εκκένωσης.}

 

Γ. Η περίπτωση γ της παραγράφου 2.2 του άρθρου 2 αντικαθίσταται ως εξής:

 

{γ. μια οριζόντια έξοδος.}

 

Δ. Η παράγραφος 2.1.3 του άρθρου 8 αντικαθίσταται ως εξής:

 

{2.1.3. Από κάθε όροφο που δεν είναι όροφος εκκένωσης απαιτείται πρόσβαση προς δύο τουλάχιστον κλιμακοστάσια.

 

Η πραγματική απόσταση απροστάτευτης όδευσης διαφυγής δεν επιτρέπεται να ξεπερνά τα 45 m (σχήμα Δ1). Το όριο αυτό μπορεί να προσαυξάνεται σύμφωνα με την παράγραφο 2.2.1 του άρθρου 2 του παρόντος.

 

Κατ' εξαίρεση επιτρέπεται ένα μόνο κλιμακοστάσιο σε κτίριο που έχει μέχρι τέσσερις υπέργειους ορόφους ή που η κατακόρυφη απόσταση που πρέπει να διανυθεί από το δάπεδο του ανωτάτου ορόφου του μέχρι την τελική έξοδο στη στάθμη του περιβάλλοντος εδάφους (φυσικού ή τεχνητού) δεν υπερβαίνει τα 11 m.

 

Στην περίπτωση που σύμφωνα με τα ανωτέρω κατασκευάζεται ένα μόνο κλιμακοστάσιο το όριο της πραγματικής απόστασης απροστάτευτης όδευσης είναι 30 m.

 

Η άμεση απόσταση από ένα σημείο ενός γραφείου μέχρι την πόρτα δεν πρέπει να ξεπερνά τα 12 m στην περίπτωση ενός κλιμακοστασίου και τα 18 m στην περίπτωση δύο κλιμακοστασίων (σχήμα Δ2). Στον όροφο εκκένωσης οι ανωτέρω αποστάσεις εφαρμόζονται ανάλογα αν υπάρχει πρόσβαση προς μια ή δύο εξόδους κινδύνου. Επιτρέπεται η διέλευση των οδεύσεων διαφυγής από αδιέξοδα που δεν ξεπερνούν σε μήκος τα 12 m.

 

Ε. Το άρθρο 10 στο σύνολό του αντικαθίσταται ως εξής:

 

{Άρθρο 10: Χώροι συνάθροισης κοινού

 

1. Γενικά

 

1.1. Στους χώρους συνάθροισης κοινού περιλαμβάνονται τα κτίρια ή τα τμήματα κτιρίων στα οποία συγκεντρώνεται το κοινό για κοινωνικές, οικονομικές, πολιτιστικές, θρησκευτικές, ψυχαγωγικές επιστημονικές και αθλητικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες καθώς και για την αναμονή συγκοινωνιακών μέσων. Ταξινομούνται για τις ανάγκες του κανονισμού αυτού στις ακόλουθες κατηγορίες ανάλογα με τη χρήση:

 

Σ1: θέατρα, κινηματογράφοι, συνεδριακά κέντρα, αίθουσες διαλέξεων, συναυλιών, δικαστηρίων, αμφιθέατρα και μεγάλες αίθουσες διδασκαλίας, ναοί, κ.λ.π.

 

Σ2: Χώροι εκθέσεων, μουσεία, χώροι αναμονής συγκοινωνιακών μέσων, χώροι αναμονής θεαμάτων (φουαγιέ), κ.λ.π.

 

Σ3: Εστιατόρια, ζαχαροπλαστεία, καφενεία, κέντρα διασκεδάσεων, λέσχες, BAR, κ.λ.π.

 

Σ4: Χώροι αθλητικών εκδηλώσεων.

 

Οι διατάξεις του άρθρου αυτού έχουν εφαρμογή μόνο σε χώρους συνάθροισης κοινού με πληθυσμό άνω των 50 ατόμων.

 

1.2. Για τους υπαίθριους χώρους συνάθροισης κοινού εφαρμόζονται συμπληρωματικές και τροποποιητικές διατάξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 6 του άρθρου αυτού.

 

2. Οδεύσεις διαφυγής

 

2.1. Σχεδιασμός.

 

2.1.1. Υπολογισμός του πληθυσμού.

 

2.1.1.1. Ο πληθυσμός του κάθε χώρου συνάθροισης κοινού υπολογίζεται ως εξής:

 

i. Χώροι με σταθερές θέσεις

 

Όπου υπάρχουν σταθερές θέσεις με:

 

α) ατομικά καθίσματα, είναι ίσος με τον αριθμό καθισμάτων. β) συνεχή καθίσματα (πάγκους, κερκίδες, κ.λ.π.) υπολογίζεται με βάση την αναλογία 1 άτομο/0,45 m μήκους καθίσματος.

 

ii. Χώροι χωρίς σταθερές θέσεις.

 

Όπου δεν υπάρχουν σταθερές θέσεις και έχουμε συνάθροιση κοινού όπως:

 

 

2.1.1.2. Κατά τον υπολογισμό του πληθυσμού ενός χώρου συνάθροισης κοινού πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και τα παρακάτω:

 

α) Ένας χώρος συνάθροισης κοινού μπορεί να έχει μια αποκλειστική δραστηριότητα ή να προσφέρεται για πολλαπλές μη ταυτόχρονες δραστηριότητες π.χ. αγωνιστικός χώρος αθλητικής εγκατάστασης.

β) Ένας χώρος συνάθροισης κοινού μπορεί κατά τη λειτουργία του να έχει διαφορετικές πυκνότητες συγκέντρωση του κοινού κατά περιοχές του π.χ. περιοχή με βάσεις σταθερές και περιοχή χωρίς σταθερές θέσεις.

γ) Ένας ενιαίος χώρος μπορεί να έχει περιοχές με διαφορετικές δραστηριότητες συνάθροισης κοινού ταυτόχρονα π.χ. αίθουσα αεροδρομίου, αθλητική αίθουσα.

 

Για την περίπτωση α ως πληθυσμός του χώρου θεωρείται αυτός της δυσμενέστερης δραστηριότητας. Για τις περιπτώσεις β και γ πληθυσμός του χώρου θεωρείται το άθροισμα των επί μέρους συναθροίσεων.

 

2.1.1.3. Σε περιοχές χώρου συνάθροισης κοινού όπου δεν καθορίζεται από τη μελέτη η χρήση τους, ο πληθυσμός θα υπολογίζεται με την αναλογία 1 άτομο / 0,30 m2 εμβαδού δαπέδου τους. Εξαιρούνται οι περιοχές όπου σαφώς οριοθετούνται για την κυκλοφορία του κοινού με σταθερά στοιχεία.

 

2.1.1.4. Στις περιπτώσεις που από άλλες διατάξεις προκύπτει σ' ένα χώρο συνάθροισης μεγαλύτερος αριθμός ατόμων από τον αριθμό που προκύπτει από τις προηγούμενες παραγράφους, ο μεγαλύτερος αυτός αριθμός ατόμων ισχύει ως πληθυσμός.

 

2.1.1.5. Σε θέατρα, κινηματογράφους, κέντρα διασκέδασης και συναφείς χώρους συνάθροισης κοινού όπου εισέρχονται άτομα στο κτίριο σε χρόνο που δεν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις γι' αυτά αλλά τους επιτρέπεται να παραμένουν σε προθαλάμους ή άλλους χώρους αναμονής μέχρι να υπάρξουν θέσεις πρέπει να τηρούνται τα ακόλουθα:

 

α) Ο πληθυσμός του χώρου αναμονής υπολογίζεται άτομο / 0,30 m2 εμβαδού δαπέδου (χρήση αναμονή όρθιων ατόμων).

 

β) Ο πληθυσμός αυτός του χώρου αναμονής αθροίζεται στον πληθυσμό της αίθουσας συνάθροισης ώστε να προκύψει ο συνολικός πληθυσμός του συγκροτήματος.

 

γ) θα υπάρχει πρόνοια για τις οδεύσεις διαφυγής και τις εξόδους όπως αναφέρεται σε επόμενες παραγράφους.

 

2.1.2. Παροχή οδεύσεων.

 

Η παροχή όδευσης διαφυγής ανά μονάδα πλάτους (0,60 m) καθορίζεται σε:

 

α) 100 άτομα για τις οριζόντιες οδεύσεις (διάδρομο, πόρτες).

β) 60 άτομο για τις κατακόρυφες οδεύσεις (σκάλες, ράμπες).

 

2.1.3. Αριθμός και πλάτη εξόδων.

 

Από κάθε σημείο χώρου συνάθροισης κοινού πρέπει να εξασφαλίζεται διαφυγή προς δύο τουλάχιστον εξόδους με διαφορετική όδευση προς κάθε μια. Οι οδεύσεις αυτές επιτρέπεται να έχουν τα πρώτα 30 m μήκους κοινά.

 

Όταν ο χώρος διαιρείται σε δύο μέρη ή κατανέμεται σε δύο επίπεδα με διαφορά στάθμης τουλάχιστον 1,10 m, θα πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον μία ξεχωριστή έξοδος για κάθε τμήμα.

 

Οι έξοδοι πρέπει να είναι απομακρυσμένες μεταξύ τους και σε τέτοια διάταξη ώστε να ελαχιστοποιείται η πιθανότητα να φραχτούν συγχρόνως οι οδεύσεις προς περισσότερες από μια εξόδους σε περίπτωση μιας εστίας πυρκαγιάς.

 

Σχετικά με τους χώρους αναμονής της παραγράφου 2.1.1.5 του παρόντος άρθρου πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα ώστε η αναμονή του κοινού να περιορίζεται σε περιοχές τέτοιες που δεν θα παρενοχλούν ή εμποδίζουν τις οδεύσεις και εξόδους και δεν θα καταλαμβάνουν το απαιτούμενο πλάτος τους. Ο αριθμός και τα ελάχιστα πλάτη εξόδων κινδύνου δίνονται στον παρακάτω πίνακα ΣΤ1.

 

Πίνακας ΣΤ1

 

Για κάθε 300 άτομα επιπλέον προστίθεται μια τουλάχιστον έξοδος με ελάχιστο πλάτος 1,80 m.

 

Το απαιτούμενο πλάτος κάθε εξόδου κινδύνου υπολογίζεται με βάση τον αριθμό των ατόμων που διέρχονται από αυτήν και δεν είναι μικρότερο από το ελάχιστο πλάτος που αναφέρεται στον πίνακα ΣΤ1.

 

2.1.4. Μήκος οδεύσεων.

 

Το μέγιστο μήκος πραγματικής απροστάτευτης όδευσης διαφυγής δεν πρέπει να ξεπερνά το 45 m. Επιτρέπεται αύξηση μέχρι το 60 m. Εφόσον οι χώροι από τους οποίους διέρχεται προστατεύονται από αυτόματο σύστημα πυρόσβεσης.

 

Σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις αρκεί μόνο η μια από τις οδεύσεις να πληρεί το μέγιστο όριο μήκους της πραγματικής απόστασης.

 

2.1.5. Απαιτήσεις για χώρους με σταθερές θέσεις.

 

2.1.5.1. Σε χώρους συνάθροισης κοινού με σταθερές θέσεις ισχύουν επιπλέον τα εξής:

 

i. Σειρές καθισμάτων που περικλείονται από δύο διαμήκεις διαδρόμους δεν πρέπει να περιλαμβάνουν περισσότερα από 16 καθίσματα. Όταν έχουν πρόσβαση μόνο προς έναν διαμήκη διάδρομο το όριο είναι 8 καθίσματα εφόσον η ελεύθερη οριζόντια απόσταση (I) μεταξύ των καθισμάτων διαδοχικών σειρών μετρούμενη σε μη αναδιπλωμένα καθίσματα είναι μεταξύ 0,30 m (ελάχιστη επιτρεπτή και 0,35 m (βλέπε σχετικά ΣΤ1).

 

ii. Όταν η ελεύθερη οριζόντια απόσταση (I) μεταξύ των καθισμάτων είναι από 0,35 m και άνω, τότε επιτρέπονται μέχρι 12 και 24 καθίσματα σε κάθε σειρά με πρόσβαση προς ένα δύο διαμήκεις διαδρόμους αντίστοιχα.

 

Σχήμα ΣΤ1.

 

iii. Κατ' εξαίρεση δεν υπάρχει περιορισμός στον αριθμό καθισμάτων κάθε σειράς αν ισχύουν οι παρακάτω προϋποθέσεις:

 

α) Το μήκος όδευσης διαφυγής από κάθε κάθισμα μέχρι μια τουλάχιστον έξοδο κινδύνου δεν υπερβαίνει τα 15 m.

 

β) Στο τέλος κάθε σειράς καθισμάτων υπάρχουν διαμήκεις διάδρομοι ή έξοδοι κινδύνου. Οι διαμήκεις αυτοί διάδρομοι πρέπει να οδηγούν σε κατεύθυνση αντίθετη από τον χώρο που βρίσκεται η σκηνή ή τμήμα του χώρου στο οποίο επικεντρώνεται το ενδιαφέρον των θεατών.

 

γ) Η ελεύθερη οριζόντια απόσταση (I) μεταξύ των καθισμάτων είναι υποχρεωτικά 0,40 m έως 0,50 m.

 

2.1.5.2. Ειδικά σε χώρους με σταθερές θέσεις οι οποίες είναι διαμορφωμένες σε διαδοχικούς αναβαθμούς του δαπέδου με ελάχιστη υψομετρική διαφορά 0,35 m και χρησιμοποιούνται είτε απ' ευθείας για καθίσματα (κερκίδες αθλητικών χώρων, θεάτρων κ.λ.π.) είτε για την τοποθέτηση άλλων καθισμάτων πάνω σ' αυτούς ισχύουν τα εξής:

 

i. Το πλάτος του αναβαθμού πρέπει να είναι τουλάχιστον 0,85 m.

ii. Σε αναβαθμούς με σταθερά καθίσματα τοποθετημένα επάνω τους η ελεύθερη απόσταση (I) μεταξύ των καθισμάτων διαδοχικών σειρών μετρούμενη σε μη αναδιπλωμένα καθίσματα, πρέπει να είναι τουλάχιστον 0,30 m. Όταν το (I) είναι μεταξύ 0,30 και 0,35 m τότε σε κάθε σειρά επιτρέπονται μέχρι 8 καθίσματα από την κάθε πλευρά διαμήκους διαδρόμου.

 

Όταν το (I) είναι από 0,35 m και άνω επιτρέπονται μέχρι 12 καθίσματα. (Το (I) μετράται σε μη αναδιπλωμένα καθίσματα βλέπε σχήμα ΣΤ1).

 

iii. Όταν χρησιμοποιούνται απ' ευθείας οι αναβαθμοί χωρίς να στερεώνονται επάνω τους καθίσματα, τότε επιτρέπονται σε κάθε σειρά μέχρι 12 θέσεις από την κάθε πλευρά διαμήκους διαδρόμου.

 

2.1.5.3. Γενικώς στους χώρους συνάθροισης κοινού με σταθερές θέσεις τα πλάτη των διαμήκων και εγκαρσίων διαδρόμων υπολογίζονται έτσι ώστε να εξυπηρετούν την παροχή του πληθυσμού κατά την διαφυγή. Το ελάχιστο πλάτος του διαδρόμου που εξυπηρετεί λιγότερες από 60 θέσεις ορίζεται σε 0,90 m. Για περισσότερες από 60 θέσεις το ελάχιστο πλάτος καθορίζεται σε 1,00 m όταν οι θέσεις βρίσκονται στη μια πλευρά του διαδρόμου και σε 1,10 m όταν οι θέσεις βρίσκονται και από τις δύο πλευρές του διαδρόμου.

 

Σε χώρους με διαδοχικούς αναβαθμούς το ελάχιστο πλάτος του διαδρόμου ορίζεται σε 1.10 m. Διάδρομοι με κλίση μικρότερη του 1:8 διαμορφώνονται σε ράμπες ενώ με μεγαλύτερη κλίση διαμορφώνονται σε σκάλες. Σε διαμήκεις ή εγκάρσιους διαδρόμους απαγορεύεται το μήκος των αδιεξόδων να είναι μεγαλύτερο από 12 m.

 

2.1.6. Πλάτος τελικών εξόδων.

 

Το πλάτος των τελικών εξόδων καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 2.1.1 του άρθρου 2 όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο Β της παρούσας απόφασης.

 

Ο αριθμός των απαιτουμένων πυροπροστατευμένων οδεύσεων διαφυγής δεν πρέπει να μειώνεται μέχρι τις τελικές εξόδους.

 

2.2. Πυροπροστασία.

 

Τα δομικά στοιχεία του περιβλήματος της πυροπροστατευμένης όδευσης διαφυγής - πυροπροστατευμένοι προθάλαμοι κλιμακοστάσια και διάδρομοι που αρχίζουν όταν εξαντλείται το όριο της απόστασης για το απροστάτευτο τμήμα - πρέπει να έχουν δείκτη πυραντίστασης σύμφωνα με τις απαιτήσεις του πίνακα ΣΤ2 (παράγραφος 3.1).

 

Σε κτίρια που περιλαμβάνουν χώρους συνάθροισης κοινού το δάπεδο των οποίων βρίσκεται σε στάθμη υψηλότερη των 15 m πρέπει να προβλέπεται ή κλιμακοστάσιο (παράγραφος ή 2.3.4 του άρθρου 2) ή ανελκυστήρας (παράγραφος 3.2.18 του άρθρου 3) για την πρόσβαση των πυροσβεστών.

 

2.3. Φωτισμός - σήμανση

 

Όλοι οι χώροι συνάθροισης κοινού και οι οδεύσεις διαφυγής πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με σύστημα φωτισμού ασφαλείας, σύμφωνα με την παράγραφο 2.6 του άρθρου 2 του παρόντος,

 

Σε αίθουσες όπου γίνονται παραστάσεις ή προβολές ο φωτισμός των δαπέδων των οδεύσεων διαφυγής επιτρέπεται να ελαττώνεται μέχρι την τιμή των 2 lux κατά τη διάρκεια των παραστάσεων.

 

Πρέπει να γίνεται σήμανση των οδεύσεων διαφυγής σύμφωνα με την παράγραφο 2.7 του άρθρου 2 του παρόντος.

 

3. Δομική πυροπροστασία

 

3.1. Τα φέροντα δομικά στοιχεία καθώς και τα δομικά στοιχεία που διαχωρίζουν τα πυροδιαμερίσματα, δεν επιτρέπεται να έχουν δείκτη πυραντίστασης μικρότερο από τον αναφερόμενο στον πίνακα ΣΤ2.

 

Δεν υπάρχει απαίτηση δείκτη πυραντίστασης για τις μη βατές οροφές (όπου είναι δυνατή η ανάβαση μόνο για επισκευή ή συντήρηση) αρκεί τα υλικά που συνθέτου το φέροντα οργανισμό τους να είναι περιορισμένης καυστότητας.

 

Πίνακας ΣΤ2

 

(1) Μειώνεται σε 60 λεπτά για υπόγεια με εμβαδόν μικρότερο από 150 m2.

(2) Οι εξώστες των αιθουσών υπολογίζονται ως όροφοι.

(3) Συντελεστής μείωσης του δείκτη για κάθε περίπτωση.

 

3.2. Χώρος συνάθροισης κοινού ο οποίος βρίσκεται σε ισόγειο μονώροφο κτίριο ή σε ισόγειο μονώροφο τμήμα κτιρίου δεν απαιτείται να υποδιαιρείται σε επί μέρους πυροδιαμερίσματα. Το ίδιο ισχύει και αν ακόμα υπάρχουν επάλληλες κερκίδες ή εξώστες ανοικτοί στο χώρο αυτό. Επίσης το ίδιο ισχύει και αν ακόμα υπάρχει ένας υπόγειος όροφος εφόσον όμως αυτός απαιτείται για τη λειτουργία του χώρου συνάθροισης κοινού και δεν είναι υψηλού βαθμού κινδύνου από τη φύση των περιεχομένων του κατά την έννοια της παραγράφου 1.2.3 του άρθρου 1 του παρόντος και διαχωρίζεται από το ισόγειο με κατασκευή που έχει δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον 90 λεπτών.

 

Σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις ορίζεται μέγιστος επιτρεπόμενος όγκος πυροδιαμερίσματος 7.000 m3.

 

Η εγκατάσταση καταιονητήρων συνεπάγεται την αύξηση του μέγιστου επιτρεπομένου όγκου πυροδιαμερίσματος από 7.000 σε 10.500 m3 εκτός των περιπτώσεων γ και δ της παραγράφου 4.3 του παρόντος άρθρου.

 

3.3. Για δευτερεύοντες ή βοηθητικούς χώρους που εξυπηρετούν τους χώρους συνάθροισης κοινού π.χ. μηχανοστάσια, λεβητοστάσια, υποσταθμούς, ξυλουργεία, εργαστήρια χρωμάτων, πλυντήρια, μαγειρεία, θαλάμους μεγάλων μετασχηματιστών, πινάκων φωτισμού κ.λ.π. εφόσον εμπίπτουν στην κατηγορία των επικίνδυνων χώρων σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1.2.3 του άρθρου 1 εφαρμόζονται οι διατάξεις της παραγράφου 1.2.3 του άρθρου 1 καθώς και της παραγράφου 3.2.5 του άρθρου 3 του παρόντος.

 

Όλοι οι επικίνδυνοι χώροι πρέπει να διαθέτουν κατάλληλα ανοίγματα εξαερισμού και να μη τοποθετούνται από κάτω ή σε άμεση γειτονία με τις τελικές εξόδους.

 

3.4. Για τα εσωτερικά τελειώματα ισχύει η παράγραφος 3.2.16 του άρθρου 3 του παρόντος με την παρακάτω διαφοροποίηση:

 

Αίθουσες μικρότερες των 30 m2 μπορεί να έχουν εσωτερικά τελειώματα στους τοίχους και τις οροφές μέχρι και κατηγορίας 3.

 

3.5. Σε περίπτωση χώρων συνάθροισης κοινού πολλαπλών χρήσεων λαμβάνονται οι δείκτες και τα μεγέθη των παραγράφων 3.1, 3.2 και 3.4 που αντιστοιχούν στη δυσμενέστερη χρήση.

 

4. Ενεργητική πυροπροστασία

 

4.1. Σε όλους τους χώρους συνάθροισης κοινού που ανήκουν στις κατηγορίες Σ1, Σ2, Σ4 και έχουν πληθυσμό πάνω από 300 άτομα πρέπει να εγκαθίσταται χειροκίνητο ηλεκτρικό σύστημα συναγερμού σύμφωνα με την παράγραφο 4.2.1 του άρθρου 4 του παρόντος.

 

Η ίδια απαίτηση ισχύει και για τους χώρους συνάθροισης κοινού της Κατηγορίας Σ3 με πληθυσμό πάνω από 200 άτομα. Το σύστημα συναγερμού έχει ως σκοπό την έγκαιρη προειδοποίηση των εργαζομένων στο χώρο και των ατόμων που συμπράττουν στην εκδήλωση. Το κοινό ειδοποιείται μετά την επιβεβαίωση του συμβάντος.

 

Όπου απαιτείται για την καλύτερη προστασία του κοινού και πάντως σε αίθουσες κινηματοθεάτρων και αίθουσες με πληθυσμό πάνω από 1.500 άτομα πρέπει να εγκαθίσταται μεγαφωνικό σύστημα και να προβλέπεται η δυνατότητα ειδοποίησης της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας από ένα ορισμένο σημείο, οποιαδήποτε στιγμή και με άμεσο τρόπο.

 

4.2. Στους επικίνδυνους χώρους καθώς και σε κτίρια ή τμήματα κτιρίων υψηλού βαθμού κινδύνου τοποθετείται αυτόματο σύστημα πυρανίχνευσης σύμφωνα με την παράγραφο 4.1 του άρθρου 4 του παρόντος.

 

4.3. Αυτόματο σύστημα πυρόσβεσης πρέπει να εγκαθίσταται:

 

α) Στους χώρους της παραγράφου 4.2 σε συνδυασμό με το σύστημα πυρανίχνευσης όπου απαιτείται.

β) Στη σκηνή και τους βοηθητικούς χώρους των θεάτρων όπως προβλέπεται στην παράγραφο 5.1.

γ) Στους χώρους συνάθροισης κοινού που βρίσκονται κάτω από τον κατώτερο όροφο εκκένωσης.

δ) Στους χώρους συνάθροισης κοινού των οποίων το δάπεδο βρίσκεται σε ύψος μεγαλύτερο των 23 m από τη στάθμη πρόσβασης πυροσβεστικού οχήματος.

 

Όπου εγκαθίσταται αυτόματο σύστημα καταπόνησης με νερό το ειδικό υδραυλικό δίκτυο των καταιονητήρων εφόσον εξυπηρετεί μέχρι έξι κεφαλές καταιονητήρων για κάποιο από μονωμένο χώρο, επιτρέπεται κατ' εξαίρεση των απαιτήσεων της παραγράφου 4.3.1 του άρθρου 4 του παρόντος να συνδεθεί απευθείας με το εσωτερικό υδραυλικό δίκτυο νερού του κτιρίου, εφόσον αυτό έχει τη δυνατότητα να παρέχει έξι λίτρα νερού 1 ανά πρώτο λεπτό και ανά m2 σε ολόκληρη την επιφάνεια του προστατευόμενου χώρου και την απαιτούμενη πίεση για τη σωστή λειτουργία των καταιονητήρων.

 

Μεταξύ του ειδικού υδραυλικού δικτύου αυτών των καταιονητήρων και του εσωτερικού υδραυλικού δικτύου νερού του κτιρίου πρέπει να παρεμβάλλεται βάνα με ασφαλιστικό μηχανισμό που την κλειδώνει στην ανοιχτή θέση.

 

4.4. Αυτόματο σύστημα κατάσβεσης τοπικής εφαρμογής διοξειδίου του άνθρακα, ξηρής σκόνης ή άλλου κατάλληλου εγκεκριμένου κατασβεστικού υλικού πρέπει να τοποθετείται σε κάθε είδους μαγειρεία. Το σύστημα πρέπει να προστατεύει το χώρο πάνω από τις εστίες και μέσα στον καπναγωγό μετά από τα φίλτρα.

 

4.5. Μόνιμο υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο σύμφωνα με την παράγραφο 4.3.2 του άρθρου του παρόντος πρέπει να εγκαθίσταται:

 

α) Σε χώρους συνάθροισης κοινού με πληθυσμό περισσότερο από 2.500 άτομα.

β) Σε χώρους όπου η στάθμη δαπέδου βρίσκεται ψηλότερα από 20 m.

γ) Σε χώρους όπου είναι αντικειμενικά δύσκολη η προσέγγιση από το εξωτερικό του κτιρίου με εύκαμπτους σωλήνες.

δ) Στη σκηνή των θεάτρων όπως προβλέπεται στην παράγραφο 5.1.

 

Σε χώρους με πληθυσμό λιγότερο από 250 άτομα πρέπει να τοποθετείται κρουνός με εύκαμπτο σωλήνα διαμέτρου 19 mm με κατάλληλο ακροφύσιο, συνδεδεμένος με το δίκτυο ύδρευσης

 

4.6. Σε όλους τους χώρους συνάθροισης κοινού πρέπει να τοποθετούνται δύο τουλάχιστον φορητοί πυροσβεστήρες κοντά στις σκάλες και τις εξόδους κινδύνου, σε θέσεις όπου κανένα σημείο της κάτοψης να μην απέχει περισσότερο από 15 m από τον πλησιέστερο πυροσβεστήρα.

 

5. Ειδικές για θέατρα και κινηματογράφους

 

5.1. Σκηνή θεάτρου.

 

5.1.1. Κάθε θεατρική σκηνή εφοδιασμένη με αναρτημένο εξώστη ή διάδρομο εσχάρα ανάρτησης ή ικριώματα για κινητές σκηνογραφίες και κάθε σκηνή κλειστού τύπου με επιφάνεια δαπέδου πάνω από 60 m2 πρέπει να διαθέτει αυτόματο σύστημα καταιόνησης με νερό σύμφωνα με την παράγραφο 4.3 του άρθρου 4 του παρόντος. Οι καταιονητήρες τοποθετούνται κάτω από την οροφή, κάτω από την εσχάρα ανάρτησης στο υποσκήνιο τους βοηθητικούς χώρους, τα καμαρίνια, τις αποθήκες και τα εργαστήρια που η χρήση τους είναι συνυφασμένη με τη λειτουργία της σκηνής. Καταιονητήρες πρέπει να τοποθετούνται κατά την περίμετρο όλων των ανοιγμάτων που αφήνονται στο πάτωμα της σκηνής.

 

5.1.2. Σε σκηνές με επιφάνεια δαπέδου μεγαλύτερη των 60 m2 πρέπει να προβλέπονται ανοίγματα εξαερισμού με επιφάνεια τουλάχιστον 5% αυτής του δαπέδου της σκηνής. Το σύστημα αυτό του εξαερισμού πρέπει να λειτουργεί με χειροκίνητα μέσα αλλά συγχρόνως και με αυτόματο μηχανισμό ενεργοποιούμενο από τη θερμότητα και τον καπνό. Όπου υπάρχει εγκατάσταση μηχανικού εξαερισμού η παραπάνω απαίτηση του φυσικού εξαερισμού 80 πρέπει να πραγματοποιείται χωρίς τη λειτουργία των μηχανημάτων.

 

5.1.3. Στο άνοιγμα κάθε σκηνής όπως αυτή περιγράφεται στην παράγραφο 5.1.1 με επιφάνεια δαπέδου πάνω από 100 m2 πρέπει να προβλέπεται πυράντοχο παραπέτασμα. Το παραπέτασμα κατασκευάζεται και εγκαθίσταται κατά τρόπο που όταν κλείσει να διακόπτει την διέλευση θερμών αερίων, φλογών, και καπνού και να εμποδίζει την προσβολή του χώρου των θεατών επί χρονικό διάστημα πέντε λεπτών, από ακτινοβολία που προέρχεται από πυρκαγιά στη σκηνή.

 

Το παραπέτασμα πρέπει να κλείνει αυτόματα.

 

5.1.4. Αντί των προβλεπομένων στην ανωτέρω παράγραφο επιτρέπεται να εφαρμοσθούν συγχρόνως όλα τα παρακάτω:

 

α) Ένα παραπέτασμα από άκαυστο αδιαφώτιστο ύφασμα με διατάραξη αυτόματου κλεισίματος.

 

β) Ένα αυτόματο σύστημα ψεκαστήρων νερού στις δύο πλευρές του παραπετάσματος. Το παραπέτασμα πρέπει να διατηρείται τελείως βρεγμένο σε όλη την επιφάνειά του επί 30 λεπτά. Η παροχή νερού ελέγχεται από βαλβίδα κατάλληλου τύπου.

 

γ) Το παραπέτασμα, οι ψεκαστήρες του παραπετάσματος, οι καταιονητήρες της σκηνής και τα ανοίγματα εξαερισμού πρέπει να μπαίνουν αυτόματα σε λειτουργία σε περίπτωση πυρκαγιάς, με εντολή από θερμικούς / θερμοδιαφορικούς πυρανιχνευτές. Οι πυρανιχνευτές τοποθετούνται σε διάταξη με μέγιστη απόσταση μεταξύ του 3 m και καλύπτουν πλήρως την περιοχή που καλύπτεται με καταιονητήρες.

 

δ) Τα συστήματα προστασίας πρέπει να ενεργοποιούνται και χειροκίνητα μέσω χειριστηρίου στον σταθμό ελέγχου πυρκαγιάς (παράγραφος 5.1.5).

 

ε) Όταν ενεργοποιείται η βαλβίδα ελέγχου των καταιονητήρων ή ψεκαστήρων πρέπει να δίδεται σήμα στο σταθμό ελέγχου πυρκαγιάς και να μπαίνει αυτόματα σε λειτουργία το σύστημα του εξαερισμού και να κλείνει το παραπέτασμα.

 

5.1.5. Σε χώρο μέσα ή δίπλα από την σκηνή εγκαθίσταται ένας σταθμός ελέγχου πυρκαγιάς που περιέχει:

 

α) Φώτα ένδειξης του φωτισμού ασφαλείας και των δικτύων παροχής ενέργειας.

β) Χειροκίνητους διακόπτες για τη λειτουργία των ψεκαστήρων του παραπετάσματος και του εξαερισμού.

γ) Τα όργανα ελέγχου του συστήματος καταιονητήρων (παράγραφος 4.3.1 του άρθρου 4 του παρόντος).

δ) Δύο συστήματα συναγερμού ένα για τους χώρους της σκηνής και ένα για το κοινό.

 

5.1.6. Ο χώρος χειρισμού και ελέγχου των ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων της σκηνής πρέπει να αποτελεί πυροδιαμέρισμα με δείκτη πυραντίστασης αντίστοιχο του απαιτούμενου για τον όροφο του κτιρίου. Απαγορεύεται εκεί να εγκαθίστανται οι πίνακες του κυρίως φωτισμού και του φωτισμού ασφαλείας των υπόλοιπων χώρων του θεάτρου.

 

5.1.7. Τα ανοίγματα επικοινωνίας με την σκηνή πρέπει να είναι πυράντοχα (30 λεπτών) και αυτοκλειόμενα Εργαστήρια και χώροι αποθήκευσης εύφλεκτων υλικών δεν επιτρέπεται να επικοινωνούν με τη σκηνή.

 

5.1.8. Σε κάθε σκηνή πρέπει να υπάρχουν δύο πυροσβεστικές φωλιές εγκατεστημένες μία σε κάθε πλευρά, πρέπει επίσης να υπάρχουν φορητοί πυροσβεστήρες κατά προτίμηση βάρους 6 kg (με αναλογία ένας για 60 m2 δαπέδου).

 

5.1.9. Σε σκηνές με επιφάνεια δαπέδου μικρότερη των 60 m2 δεν είναι υποχρεωτικές οι παραπάνω απαιτήσεις. Πρέπει μόνο να υπάρχουν τουλάχιστον δύο πυροσβεστήρες βάρους 6 kg.

 

5.1.10. Στη σκηνή προβλέπονται δύο τουλάχιστον έξοδοι σκηνής καθώς και το υποσκήνιο, του οποίου η μια έξοδος πρέπει να είναι ανεξάρτητη από τη σκηνή. Η μέγιστη πραγματική απόσταση αποστράτευσης όδευσης γι' αυτούς τους χώρους είναι 22 m. Από κει και πέρα η όδευσης διαφυγής πρέπει να είναι πυροπροστατευμένη.

 

5.2. θάλαμοι προβολής ταινιών.

 

5.2.1. Για προβολές παλαιών ταινιών από νιτρική κυτταρίνη ισχύουν τα άρθρα 66 έως 81 και 88, 89, 91 του από 15-05-1956 βασιλικού διατάγματος Περί Κανονισμού θεάτρων, κινηματογράφων κ.λ.π.

 

5.2.2. Για σύγχρονες κινηματογραφικές ταινίες ασφαλείας, οι συσκευές προβολής τοποθετούνται σε ειδικούς θαλάμους προβολής, οι οποίοι στην είσοδο έχουν την επιγραφή ΘΑΛΑΜΟΙ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ. Οι θάλαμοι αυτοί πρέπει να εκπληρούν τις παρακάτω προϋποθέσεις:

 

α) Να αποτελούν αυτοτελές πυροδιαμέρισμα με δείκτη πυραντίστασης, αντίστοιχο του ορόφου του κτιρίου που βρίσκονται.

 

β) να διαθέτουν επαρκή εξαερισμό με παροχή αέρα από δύο τουλάχιστον αγωγούς προσαγωγής και ένα τουλάχιστον στόμιο απαγωγής. Το σύστημα πρέπει να εξασφαλίζει ανανέωση του αέρα μέσα στο θάλαμο ανά 3 λεπτά. Ο εκβαλλόμενος αέρας πρέπει να καταλήγει έξω από το κτίριο, ώστε να μην μπορεί να ανακυκλοφορήσει με το σύστημα προσαγωγής

 

γ) σε κάθε συσκευή προβολής πρέπει να προβλέπεται αγωγός απαγωγής αέρα από κάθε λαμπτήρα, που θα εκβάλλεται έξω από το κτίριο. Η ικανότητα απαγωγής κυμαίνεται από 6 - 8,5 m3/min, ανάλογα με το είδος της συσκευής προβολής, ώστε η θερμοκρασία του περιβλήματος του λαμπτήρα σε λειτουργία, να μην υπερβαίνει σε καμιά περίπτωση τους 55 °C.

 

6. Υπαίθριοι (μη στεγασμένοι) χώροι συνάθροισης κοινού.

 

6.1. Έκταση.

 

Οι παρακάτω διατάξεις συμπληρώνουν και τροποποιούν ορισμένες διατάξεις των παραγράφων 1 έως και 5 του άρθρου αυτού και αφορούν κάθε μη στεγαζόμενο (υπαίθριο) χώρο συνάθροισης κοινού του οποίου η όλη διαμόρφωση περιορίζει την ελεύθερη και άμεση διαφυγή του κοινού προς τον έξω από αυτόν ασφαλή χώρο π.χ. υπαίθριος κινηματογράφος και θέατρο, υπαίθριο κέντρο διασκέδασης, υπαίθριος αθλητικός χώρος όπως στάδιο κ.λ.π. και του οποίου απαραιτήτως όλες οι οδεύσεις διαφυγής μέχρι τις τελικές εξόδους δεν διέρχονται μέσα από κλειστούς χώρους.

 

6.2. Οδεύσεις διαφυγής.

 

6.2.1. Σχεδιασμός.

 

6.2.1.1. Ο υπολογισμός των αθλουμένων στους υπαίθριους αγωνιστικούς χώρους γηπέδων, σταδίων κ.λ.π. γίνεται με τη σχέση 1 άτομο / 5 m2. επιφάνειας αγωνιστικού χώρου.

 

6.2.1.2. Η παροχή τόσο των οριζόντιων όσο και των κατακόρυφων οδεύσεων καθορίζεται σε 300 άτομο / μονάδα πλάτους (0,60 m).

 

6.2.1.3. Από κάθε σημείο υπαίθριου χώρου συνάθροισης κοινού πρέπει να εξασφαλίζεται η διαφυγή προς δύο τουλάχιστον τελικές εξόδους. Στους υπαίθριους χώρους συνάθροισης κοινού δεν ισχύουν τόσο η έννοια της πυροπροστατευμένης όδευσης διαφυγής όσο και η έννοια της εξόδου κινδύνου, όλες δε οι έξοδοι προς τον ασφαλή χώρο θεωρούνται τελικές. Το μήκος όδευσης διαφυγής μέχρι την τελική έξοδο είναι απεριόριστο. Οι τελικές έξοδοι πρέπει κατά το δυνατόν να είναι απομακρυσμένες μεταξύ τους και σε τέτοια διάταξη ώστε να ελαχιστοποιείται η πιθανότητα να φραχτούν συγχρόνως.

 

Ο αριθμός και τα ελάχιστα πλάτη των τελικών εξόδων δίνονται στον παρακάτω πίνακα.

 

Πίνακας ΣΤ3

 

Για κάθε 900 άτομα επιπλέον προστίθεται μια τουλάχιστον έξοδος με ελάχιστο πλάτος 1,80 m.

 

6.2.2. Απαιτήσεις για χώρους με σταθερές θέσεις.

 

6.2.2.1. Σε υπαίθριους χώρους συνάθροισης κοινού με σταθερές θέσεις ισχύουν επί πλέον και τα εξής:

 

i. Σειρές καθισμάτων που περικλείονται από δύο διαμήκεις διαδρόμους δεν πρέπει να περιλαμβάνουν περισσότερα από 48 καθίσματα. Όταν έχουν πρόσβαση μόνο προς έναν διαμήκη διάδρομο το όριο είναι 24 καθίσματα εφόσον η ελεύθερη οριζόντια απόσταση (I) μεταξύ των καθισμάτων διαδοχικών σειρών μετρούμενη σε μη αναδιπλωμένα καθίσματα είναι μεταξύ 0,30 m (ελάχιστη επιτρεπτή) και 0,35 m.

 

ii. Όταν η ελεύθερη οριζόντια απόσταση (I) μεταξύ των καθισμάτων είναι από 0,35 m και άνω τότε επιτρέπονται μέχρι 36 και 72 καθίσματα σε κάθε σειρά με πρόσβαση προς ένα και δύο διαμήκεις διαδρόμους αντίστοιχα.

 

6.2.2.2. Ειδικά σε χώρους με σταθερές θέσεις οι οποίες είναι διαμορφωμένες σε διαδοχικούς αναβαθμούς του δαπέδου με ελάχιστη υψομετρική διαφορά 0,35 m και χρησιμοποιούνται είτε απ' ευθείας για καθίσματα (κερκίδες αθλητικών χώρων, θεάτρων κ.λ.π) είτε για την τοποθέτηση άλλων καθισμάτων πάνω σ' αυτούς ισχύουν τα εξής:

 

i. Το πλάτος του αναβαθμού πρέπει να είναι τουλάχιστον 0,85 m

ii. Σε αναβαθμούς με σταθερά καθίσματα τοποθετημένα επάνω τους η ελεύθερη απόσταση (Ι) μεταξύ των καθισμάτων διαδοχικών σειρών μετρούμενη σε μη αναδιπλωμένα καθίσματα, πρέπει να είναι τουλάχιστον 0,30 m.

 

Όταν το (Ι) είναι μεταξύ 0,30 m και 0,35 m τότε σε κάθε σειρά επιτρέπονται μέχρι 24 καθίσματα από την κάθε πλευρά διαμήκους διαδρόμου. Όταν το (I) είναι από 0,35 m και άνω, επιτρέπονται μέχρι 36 καθίσματα.

 

iii. Όταν χρησιμοποιούνται επ' ευθείας οι αναβαθμοί χωρίς να στερεώνονται επάνω τους καθίσματα τότε επιτρέπονται σε κάθε σειρά μέχρι 36 θέσεις από την κάθε πλευρά του διαδρόμου.

 

6.2.2.3. Γενικώς στους υπαίθριους χώρους συνάθροισης κοινού με σταθερές θέσεις τα πλάτη των διαμήκων και εγκαρσίων διαδρόμων υπολογίζονται έτσι ώστε να εξυπηρετούν την παροχή του πληθυσμού κατά τη διαφυγή. Ως ελάχιστο πλάτος διαδρόμου ορίζεται 0,90 m.

 

6.2.3. Πυροπροστασία.

 

Η παράγραφος 2.2 του παρόντος άρθρου καθώς και οι παράγραφοι 1.2.3 και 3.2.5 του άρθρου 1 δεν ισχύουν για τους υπαίθριους χώρους συνάθροισης κοινού.

 

6.2.4. Φωτισμός.

 

Ισχύουν τα αναφερόμενα στις παραγράφους 2.6 και 2.7 του άρθρου 2 του παρόντος.

 

6.3. Ενεργητική Πυροπροστασία.

 

i. Για τους υπαίθριους χώρους αθλητικών εκδηλώσεων συνιστάται να υπάρχει ικανός αριθμός υδροστομίων περιμετρικά της εγκατάστασης.

ii. Για τους λοιπούς υπαίθριους χώρους συνάθροισης κοινού δεν απαιτείται γενικά μόνιμο υδροδοτικό δίκτυο. Στην περίπτωση υπαίθριων χώρων συνάθροισης κοινού υψηλού βαθμού κινδύνου, όπως αυτοί χαρακτηρίζονται σύμφωνα με την παράγραφο 1.2.3 του άρθρου 1 δεν ισχύουν οι απαιτήσεις ως προς την ενεργητική πυροπροστασία της παρούσας παραγράφου. Στους χώρους αυτούς π.χ. χώροι εμπορικών εκθέσεων όπου είναι αντικειμενικά δύσκολη η προσέγγιση με εύκαμπτους πυροσβεστικούς σωλήνες απαιτείται η κατασκευή υδροδοτικού πυροσβεστικού δικτύου.

iii. Για τους υπαίθριους χώρους συνάθροισης κοινού εκτός των χώρων αθλητικών εκδηλώσεων ισχύει η παράγραφος 4.6 του άρθρου αυτού για τους φορητούς πυροσβεστήρες.

 

7. Ημιυπαίθριοι χώροι συνάθροισης κοινού

 

7.1. Οι ημιυπαίθριοι χώροι συνάθροισης κοινού υπάγονται στις διατάξεις των κλειστών χώρων (παράγραφοι 1 έως 5 του άρθρου αυτού), εκτός αν πληρούνται συγχρόνως οι παρακάτω προϋποθέσεις, οπότε εφαρμόζονται οι διατάξεις της παραγράφου 6 περί υπαίθριων χώρων συνάθροισης κοινού.

 

i. Ο χώρος πρέπει να είναι ισόγειος. Δεν πρέπει να υπάρχουν άλλοι όροφοι πάνω απ' αυτόν ούτε να γίνεται χρήση του δώματός του. Επιτρέπεται η ύπαρξη υπόγειου χώρου, ο οποίος όμως όταν δεν έχει λειτουργική σχέση με την κύρια χρήση του ισογείου χώρου, πρέπει να αποτελεί πυροδιαμέρισμα.

 

ii. Η ενιαία επιφάνεια του ημιυπαίθριου χώρου συνάθροισης κοινού δεν πρέπει να ξεπερνά τα 4.500 m2. Όταν η επιφάνεια υπερβαίνει τα 4.500 m2 λαμβάνονται τα απαραίτητο μέτρα ανάλογα με τον τρόπο κατασκευής της στέγασης ώστε να παρεμποδίζεται η εξάπλωσης της φωτιάς.

 

iii. Να μην εμποδίζεται η κυκλοφορία και διαφυγή του κοινού από την συσσώρευση καπνού. Για το λόγο αυτό πρέπει:

 

α) Κάθε δομικό στοιχείο της στέγης να απέχει το λιγότερο 3 m από το δάπεδο.

 

β) Το συνολικό άνοιγμα της παράπλευρης επιφάνειας να είναι τουλάχιστον το 50% αυτής. Η διάταξη των ανοιγμάτων πρέπει να γίνεται έτσι ώστε να διευκολύνει κατά το δυνατόν την απαγωγή του καπνού.

 

γ) Όπου απαιτείται πρέπει να προβλέπονται κατάλληλα ανοίγματα στη στέγαση για την απαγωγή του καπνού.

 

7.2. Στις διατάξεις της παραγράφου 6 περί υπαίθριων χώρων συνάθροισης κοινού του άρθρου αυτού υπάγονται επίσης και οι ημιυπαίθριες κερκίδες αρκεί να πληρούνται οι παρακάτω προϋποθέσεις:

 

i. Η προϋπόθεση iii) της παραγράφου 7.1.

ii. Η όλη κατασκευή (κερκίδες, στέγαστρο, παράπλευρη επιφάνεια, κ.λ.π.) να αποτελείται από άκαυστα υλικά.

iii. Όταν κάτω από τις κερκίδες υπάρχουν χώροι οι οποίοι δεν έχουν λειτουργική σχέση με την κύρια χρήση της όλης κατασκευής τότε οι χώροι αυτοί πρέπει να αποτελούν πυροδιαμέρισμα.}

 

ΣΤ. Το άρθρο 12 αντικαθίσταται ως εξής:

 

{Άρθρο 12Α: Κτίρια υγείας και κοινωνικής πρόνοιας

 

1. Γενικά

 

1.1. Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται όσα κτίρια ή τμήματα κτιρίων χρησιμοποιούνται για ιατρική πρόληψη, διάγνωση ή και θεραπεία, για περίθαλψη ατόμων ηλικιωμένων ή ασθενών μειωμένης πνευματικής ή σωματικής ικανότητας, για ύπνο και σωματική υγιεινή βρεφών και παιδιών ηλικίας μικρότερης των έξι ετών.

 

Στην κατηγορία αυτή ανήκουν μεταξύ άλλων και:

 

 

Κατ' εξαίρεση τα οδοντιατρεία και τα ιατρεία που δεν διαθέτουν νοσηλευτική κλίνη ούτε μονάδα εφαρμογής ισοτόπων, ούτε ακτινολογικό εργαστήριο, ούτε εγκαταστάσεις φυσιοθεραπείας, ανήκουν στην κατηγορία γραφείων.

 

1.2. Ειδικά για τα αμφιθέατρα, τις τραπεζαρίες καθώς και για τις αίθουσες σεμιναρίων ή διδασκαλίας με πληθυσμό τουλάχιστον 50 ατόμων ισχύει το άρθρο 10 του παρόντος. Δεν υπολογίζεται πρόσθετος πληθυσμός για τους προθαλάμους, χώρους αναμονής και φουαγιέ αυτών των χώρων.

 

- Για τους χώρους στάθμευσης οχημάτων ισχύει το άρθρο 13 του παρόντος.

 

1.3. Νοσηλευτική μονάδα ονομάζεται μια περιοχή κτιρίου με χρήση υγείας όπου στεγάζεται αυτοτελής λειτουργική ενότητα νοσηλείας εσωτερικών ασθενών, με ιδιαίτερο νοσηλευτικό προσωπικό και μια προϊσταμένη αδελφή. Περιλαμβάνει θαλάμους εσωτερικών ασθενών και όλους τους χώρους εργασίας ιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού και τους λοιπούς βοηθητικούς χώρους, που απαιτούνται για την άμεση νοσηλευτική εξυπηρέτηση των νοσηλευομένων. Διαθέτει μία στάση αδελφών και αυτοτελές σύστημα ενδοεπικοινωνίας.

 

- Μονάδα διαμονής μη αυτοεξυπηρετούμενων ατόμων ονομάζεται μια περιοχή κτιρίου με χρήση κοινωνικής πρόνοιας που χρησιμοποιείται για ύπνο και σωματική υγιεινή ηλικιωμένων ατόμων ή βρεφών ή παιδιών ηλικίας μικρότερης των έξι ετών ή ατόμων μειωμένης σωματικής ή πνευματικής ικανότητας.

 

2. Οδεύσεις διαφυγής.

 

2.1. Σχεδιασμός.

 

2.1.1.1. Πληθυσμός.

 

Ο πληθυσμός των νοσηλευτικών μονάδων και των μονάδων διαμονής μη αυτοεξυπηρετούμενων ατόμων υπολογίζεται με την αναλογία 1 ατόμου ανά 11 m2 μικτού εμβαδού κάτοψης.

 

 

2.1.2. Παροχή.

 

Η παροχή των οδεύσεων διαφυγής ανά μονάδα πλάτους (0,60 m) καθορίζεται σε:

 

 

2.1.3. Ελάχιστα πλάτη.

 

Τα ελάχιστα επιτρεπόμενα πλάτη οδεύσεων διαφυγής που εξυπηρετούν εσωτερικούς ασθενείς ή ασθενείς που θεραπεύονται στο τμήμα επειγόντων περιστατικών (πρώτων βοηθειών) ή στο τμήμα φυσιοθεραπείας, είναι τα ακόλουθα:

 

 

Τα ελάχιστα επιτρεπόμενα πλάτη των λοιπών οδεύσεων διαφυγής είναι τα ακόλουθα:

 

 

Κατ' εξαίρεση δεν επιβάλλονται ελάχιστα επιτρεπόμενα πλάτη πέραν αυτών που επιβάλλονται από τις γενικές διατάξεις και όσων προκύπτουν από τις παροχές των οδεύσεων διαφυγής για διαδρόμους, σκάλες, ράμπες και πόρτες που δεν προβλέπεται να χρησιμοποιηθούν σε οποιαδήποτε περίπτωση από ασθενείς ή από άτομα μειωμένης πνευματικής ή σωματικής ικανότητας ή από περιθαλπόμενα ηλικιωμένα άτομα ή παιδιά ηλικίας μικρότερης των έξι ετών.

 

2.1.4. Αριθμός εξόδων.

 

2.1.4.1. Από κάθε σημείο ορόφου απαιτείται πρόσβαση προς δύο τουλάχιστον ανεξάρτητες μεταξύ τους εξόδους.

 

2.1.4.2. Κατ' εξαίρεση της διάταξης της παραγράφου 2.1.4.1 επιτρέπεται πρόσβαση προς μια μόνο έξοδο από σημείο ορόφου που δεν ανήκει ούτε σε νοσηλευτική μονάδα ούτε σε μονάδα διανομής μη αυτοεξυπηρετούμενων ατόμων όταν η στάθμη του δαπέδου αυτού του ορόφου δεν βρίσκεται ψηλότερα από 6 m από τη στάθμη του δαπέδου του ορόφου εκκενώσεως και συγχρόνως το μικτό εμβαδόν του δεν υπερβαίνει τα 200 m2.

 

2.1.5. Οριζόντιες έξοδοι.

 

2.1.5.1. Από κάθε σημείο νοσηλευτικής μονάδας ή μονάδας διαμονής μη αυτοεξυπηρετούμενων ατόμων απαιτείται πρόσβαση προς οριζόντια έξοδο που βρίσκεται στον ίδιο όροφο. Αυτή η οριζόντια έξοδος θεωρείται σαν μία από τις δύο εξόδους που απαιτούνται σύμφωνα με την παράγραφο 2.1.4.1.

 

2.1.5.2. Καθεμιά από τις δύο περιοχές που συνδέονται μεταξύ τους με οριζόντια έξοδο πρέπει να έχει καθαρό εμβαδόν αρκετό για να χωρέσει το άθροισμα των προβλεπομένων πληθυσμών των δύο περιοχών με πρόβλεψη τουλάχιστον 0,30 m2 / άτομο και 3 m2 ανά νοσηλευτική κλίνη (εφόσον υπάρχουν νοσηλευτικές κλίνες σε αυτές τις περιοχές).

 

2.1.5.3. Απαγορεύεται οι νοσηλευτικές μονάδες και οι μονάδες διαμονής μη αυτοεξυπηρετούμενων ατόμων να επικοινωνούν δια μέσου οριζόντιας εξόδου με οποιονδήποτε από τους ακόλουθους χώρους:

 

 

2.1.5.4. Απαγορεύεται νοσηλευτική μονάδα λοιμωδών νόσων ή AIDS να επικοινωνεί διαμέσου οριζόντιας εξόδου με οποιαδήποτε περιοχή που δεν ανήκει αποκλειστικά σε τμήμα λοιμωδών νόσων ή AIDS αντιστοίχως.

 

2.1.5.5. Για τις πόρτες στις οριζόντιες εξόδους τα ελεύθερα πλάτη πρέπει να είναι για κάθε κατεύθυνση οδεύσεως διαφυγής, όσο απαιτούνται αλλά ποτέ μικρότερα από:

 

α) 1,10 m όταν διέρχονται οδεύσεις που εξυπηρετούν εσωτερικούς ασθενείς ή ασθενείς που θεραπεύονται στο τμήμα επειγόντων περιστατικών (πρώτων βοηθειών) ή στο τμήμα φυσιοθεραπείας.

β) 0,90 m για τις υπόλοιπες περιπτώσεις.

 

2.1.6. Απροστάτευτες οδεύσεις διαφυγής.

 

2.1.6.1. Οι οδεύσεις διαφυγής πρέπει να έχουν τέτοια διάταξη ώστε κατά την πορεία πάνω σ' αυτές να μην συναντιούνται αδιέξοδοι θύλακες, όπως αδιέξοδοι διάδρομοι, αδιέξοδα αίθρια, με μήκος μεγαλύτερο από 10 m. Τα πρώτα 15 m οδεύσεων διαφυγής από ένα σημείο προς διαφορετικές εξόδους επιτρέπεται να συμπίπτουν.

 

2.1.6.2. Η πραγματική απόσταση απροστάτευτης όδευσης διαφυγής δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τα 45 m.

 

2.1.7. Κλιμακοστάσια για πρόσβαση πυροσβεστών.

 

Από κάθε σημείο ορόφου που η στάθμη του δαπέδου του βρίσκεται σε ύψος μεγαλύτερο από 20 m από τη στάθμη του δαπέδου του ορόφου εκκενώσεως απαιτείται πρόσβαση με οριζόντια κίνηση προς ένα τουλάχιστον κλιμακοστάσιο για πρόσβαση πυροσβεστών. Η πραγματική απόσταση αυτής της απροστάτευτης όδευσης διαφυγής πρέπει να μην υπερβαίνει τα 60 m.

 

2.1.8. Πόρτες.

 

2.1.8.1. Απαγορεύεται να κλειδώνονται εκείνες οι πόρτες των θαλάμων των νοσηλευτικών μονάδων και των θαλάμων μονάδων διαμονής μη αυτοεξυπηρετούμενων ατόμων που οδηγούν προς το εσωτερικό του κτιρίου.

 

2.1.8.2. Κατ' εξαίρεση της παραγράφου 2.1.8.1 επιτρέπεται να κλειδώνουν από την εσωτερική πλευρά του θαλάμου οι πόρτες των θαλάμων των μονάδων διαμονής μη αυτοεξυπηρετούμενων ατόμων που οδηγούν προς το εσωτερικό του κτιρίου όταν εκπληρώνονται συγχρόνως τα ακόλουθα:

 

α) Τα άτομα που διαμένουν δεν είναι μειωμένης πνευματικής ικανότητας ούτε παιδιά.

β) Οι πόρτες μπορούν να ξεκλειδώνουν από την εξωτερική πλευρά σε περίπτωση ανάγκης.

 

 

2.1.8.3. Κατ' εξαίρεση της παραγράφου 2.1.8.1 επιτρέπεται να υπάρχουν σύρτες στην πλευρά της πόρτας έξω από το θάλαμο στις πόρτες των θαλάμων ψυχασθενών ή άλλων ατόμων μειωμένης πνευματικής ικανότητας.

 

2.1.8.4. Κάθε πόρτα χώρου υγιεινής πρέπει να μπορεί να ξεκλειδώνεται από την εξωτερική πλευρά σε περίπτωση ανάγκης.

 

2.1.8.5. Οι πόρτες των χώρων υγιεινής που δεν χρησιμοποιούνται αποκλειστικά από το προσωπικό ή επισκέπτες πρέπει να ανοίγουν προς τα έξω.

 

2.1.8.6. Κάθε θυρόφυλλο οριζόντιας εξόδου πρέπει να έχει διαφανή υαλοπίνακα (vision panel) πυράντοχο που να εξασφαλίζει ορατότητα προς την απέναντι πλευρά χωρίς να μειώνει την απαιτούμενη πυραντίσταση της πόρτας.

 

2.1.8.7. Πόρτα διαδρόμου (που η κάσα της είναι κάθετη στον άξονα του διαδρόμου) πρέπει να έχει ελεύθερο πλάτος που δεν υπολείπεται περισσότερο του 0,20 m από το ελάχιστο επιτρεπόμενο πλάτος του διαδρόμου σύμφωνα με την παράγραφο 2.1.3 του παρόντος άρθρου. Αν ο διάδρομος έχει πλάτος μεγαλύτερο από το ελάχιστο απαιτούμενο δεν απαιτείται να αυξάνεται και το πλάτος της πόρτας.

 

2.1.9. Ράμπες.

 

Με εξαίρεση τις ράμπες που η μέγιστη επιτρεπόμενη κλίση τους ορίζεται σε 6% από την παράγραφο 5 του άρθρου 29 του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού η μέγιστη επιτρεπόμενη κλίση είναι 10%.

 

- Κατά τα λοιπά ισχύει το άρθρο 14 του Κτιριοδομικού Κανονισμού.

 

2.1.10. Χειρολισθήρες.

 

Χειρολισθήρες πρέπει να τοποθετούνται και στα πλατύσκαλα κάθε σκάλας και ράμπας, από όπου διέρχονται οδεύσεις διαφυγής καθώς και σε αμφότερες τις πλευρές κάθε τέτοιας σκάλας και ράμπας πλάτους τουλάχιστον 1,20 m.

 

- Κατά τα λοιπά ισχύει το άρθρο 16 του Κτιριοδομικού Κανονισμού.

 

2.1.11. Εκβολή διαφυγής.

 

Στα κτίρια ή τμήματα κτιρίων όπου νοσηλεύονται ή περιθάλπονται ψυχασθενείς ή άλλα άτομα με μειωμένη πνευματική ικανότητα που απαγορεύεται η διαφυγή τους, επιτρέπεται από τον παρόντα κανονισμό να καταλήγουν οι οδεύσεις διαφυγής αντί σε κοινόχρηστο χώρο του οικισμού, σε περιφραγμένο αίθριο ή άλλη υπαίθρια περιφραγμένη έκταση εφόσον τηρούνται συγχρόνως όλα τα ακόλουθα:

 

α) Το αίθριο ή η υπαίθρια έκταση συνορεύει με κοινόχρηστο χώρο του οικισμού και στο όριο αυτό υπάρχουν δύο τουλάχιστον πόρτες κατά το δυνατόν απομακρυσμένες μεταξύ τους, με τα απαιτούμενα από τον παρόντα Κανονισμό πλάτη.

β) Οι πόρτες και οι κλειδαριές τους πρέπει να είναι τέτοιας κατασκευής ώστε να μπορούν να ανοίξουν ή έστω και να διαρρηχθούν από αρμόδιες αρχές.

γ) Στον υπαίθριο χώρο αυτό δεν φυλάσσονται εύφλεκτα υλικά.

δ) Η υπαίθρια έκταση που απομένει αφού αφαιρεθεί ζώνη πλάτους 3 m που συνορεύει το κτίριο έχει εμβαδόν τουλάχιστον 2 m2 / άτομο για τον πληθυσμό που εξέρχεται σε αυτή την υπαίθρια έκταση,

 

 

2.1.12. Ανελκυστήρες για την πρόσβαση πυροσβεστών.

 

Από κάθε σημείο ορόφου που η στάθμη του δαπέδου του βρίσκεται σε ύψος μεγαλύτερο από 12 m από τη στάθμη του δαπέδου του ορόφου εκκενώσεως, απαιτείται πρόσβαση με οριζόντια κίνηση προς έναν τουλάχιστον ανελκυστήρα για την πρόσβαση πυροσβεστών. Η πραγματική απόσταση αυτής της απροστάτευτης όδευσης διαφυγής πρέπει να μην υπερβαίνει το 60 m.

 

 

 

2.2. Πυροπροστασία.

 

2.2.1. Τα δομικά στοιχεία των περιβλημάτων των πυροπροστατευμένων οδεύσεων διαφυγής πρέπει να έχουν ελάχιστο δείκτη πυραντίστασης σύμφωνα με τις απαιτήσεις της παραγράφου 3.1.2 του παρόντος άρθρου.

 

2.2.2. Στους υπόγειους ορόφους η πρόσβαση προς κάθε κλιμακοστάσιο και ανελκυστήρα πρέπει να γίνεται μέσα από πυροπροστατευμένο προθάλαμο με πόρτες με δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον 30 λεπτών.

 

2.3. Φωτισμός - Σήμανση.

 

2.3.1. Κανονικός φωτισμός (τεχνητός ή φυσικός).

 

Ο κανονικός φωτισμός των διατμηματικών διαδρόμων, χολ και κλιμακοστάσιων, πρέπει να είναι συνεχής καθ' όλη τη διάρκεια του 24ώρου. Η απαίτηση αυτή δεν ισχύει, όταν ι όλα τα τμήματα του κτιρίου δεν λειτουργούν.

 

Ο κανονισμός φωτισμός των μη διατμηματικών διαδρόμων, χολ και κλιμακοστάσιων, πρέπει να είναι συνεχής καθ' όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του τμήματος στο οποίο ανήκουν.

 

Η ελάχιστη φωτεινή ένταση, σε κάθε σημείο της στάθμης του δαπέδου, θα πρέπει να είναι σύμφωνη με τα οριζόμενα στις Γενικές Διατάξεις του παρόντος.

 

2.3.2. Φωτισμός Ασφαλείας.

 

2.3.2.1. Ο φωτισμός ασφαλείας σε όλους τους χώρους κυκλοφορίας (διαδρόμους, χολ, κλιμακοστάσια) πρέπει να λειτουργεί τουλάχιστον όταν δεν εξασφαλίζεται απαιτούμενος κανονικός φωτισμός είτε λόγω βλάβης είτε λόγω εκούσιας διακοπής του.

 

Η ελάχιστη εξασφαλιζόμενη φωτεινή ένταση σε κάθε σημείο της στάθμης του δαπέδου θα πρέπει να είναι σύμφωνα με τα οριζόμενα στις Γενικές Διατάξεις.

 

2.3.2.2. Φωτισμός Ασφαλείας απαιτείται στις μονάδες εντατικής θεραπείας, στις νεογνικές μονάδες και στα συγκροτήματα χειρουργείων και μαιεύσεων. Η ελάχιστη φωτεινή ένταση σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 100 lux στο επίπεδο εργασίας.

 

Κατά τα λοιπά ισχύουν τα αναφερόμενα στο προηγούμενο εδάφιο.

 

2.3.2.3. Ο φωτισμός ασφαλείας σε χώρους συνάθροισης κοινού θα είναι σύμφωνος με τα οριζόμενα στο άρθρο 10 του παρόντος.

 

2.3.3. Ηλεκτροδότηση.

 

Η ηλεκτροδότηση (κύρια και εφεδρική) της εγκατάστασης φωτισμού πρέπει να γίνεται από αξιόπιστες πηγές. Θα πρέπει κατά το δυνατόν η εφεδρική πηγή ηλεκτροδότησης γα εξασφαλίζει τη λειτουργία του φωτισμού Ασφαλείας ακόμη και στη διάρκεια εξέλιξης πυρκαγιάς. Η εξασφαλιζόμενη διάρκεια λειτουργίας με εφεδρική πηγή θα πρέπει να είναι κατ' ελάχιστον 3 ώρες.

 

2.3.4. Σήμανση.

 

Πρέπει να υπάρχει σήμανση σύμφωνα με την παράγραφο 2.7 του άρθρου 2 του παρόντος.

 

3. Δομική Πυροπροστασία.

 

3.1. Απαιτήσεις πυραντίστασης.

 

3.1.1. Οι απαιτήσεις πυραντίστασης της φέρουσας κατασκευής, καθορίζονται στην επόμενη παράγραφο 3.1.2 για το υπόγειο και το υπέργειο τμήμα της σε συνάρτηση προς τον αριθμό ορόφων του κτιρίου. Σαν υπόγειο τμήμα της φέρουσας κατασκευής θεωρείται το τμήμα της από το δάπεδο του κατώτατου υπόγειου μέχρι και την οροφή του ανώτατου υπόγειου και σαν υπέργειο τμήμα το υπόλοιπο προς τα άνω τμήμα της φέρουσας κατασκευής.

 

3.1.2. Η φέρουσα κατασκευή πρέπει να έχει πυραντίσταση στην φωτιά κατά περίπτωση σύμφωνα με τα ακόλουθα:

 

α) Σε μονώροφα κτίρια 30 λεπτά.

β) Σε κτίρια με δύο τουλάχιστον ορόφους, που συνυπολογίζονται και τυχόν υπόγειοι όροφοι, 90 λεπτά για το υπέργειο τμήμα και 120 λεπτά για το υπόγειο τμήμα.

 

3.1.3. Οι ανωτέρω απαιτήσεις πυραντίστασης ισχύουν ανάλογα και για τους τοίχους που διαχωρίζουν μεταξύ τους πυροδιαμερίσματα, καθώς και για τα περιβλήματα ανοιγμάτων πατώματος και επικίνδυνων χώρων ενώ για τα κουφώματά τους ισχύουν οι μειώσεις της παραγράφου 3.2.10 του άρθρου 3 του προεδρικού διατάγματος 71/1988. Ο δείκτης πυραντίστασης των περιβλημάτων των επικίνδυνων χώρων πρέπει να είναι τουλάχιστον 60 λεπτά.

 

3.1.4. Απαγορεύεται η χρήση στερεών αφρών από πολυμερή στα δομικά στοιχεία των κτιρίων εφόσον δεν καλύπτονται από κατάλληλες πυροπροστατευτικές κατασκευές.

 

3.2. Πυροδιαμερίσματα.

 

3.2.1. Τα μέγιστα μικτά εμβαδά πέραν των οποίων απαιτείται η δημιουργία πυροδιαμερίσματος είναι 3.000 m2 για τα μονώροφα κτίρια και 2.000 m2 για τα λοιπά κτίρια. Στον αριθμό των ορόφων συνυπολογίζονται και τυχόν υπόγειοι όροφοι.

 

3.2.2. Δεν ισχύουν οι προσαυξήσεις του μεγίστου επιτρεπομένου εμβαδού πυροδιαμερίσματος που προβλέπονται στην παράγραφο 3.2.3 του άρθρου 3 του παρόντος προεδρικού διατάγματος ούτε οποιεσδήποτε άλλες προσαυξήσεις.

 

3.2.3. Νοσηλευτικές μονάδες και μονάδες διαμονής μη αυτοεξυπηρετούμενων ατόμων απαγορεύεται να βρίσκονται στο ίδιο πυροδιαμέρισμα με οποιοδήποτε άλλο τμήμα του κτιρίου.

 

3.2.4. Απαγορεύεται μια νοσηλευτική μονάδα να στεγάζεται σε περισσότερα του ενός πυροδιαμερίσματα. Κατ εξαίρεση επιτρέπεται να στεγάζεται σε δύο πυροδιαμερίσματα που επικοινωνούν μεταξύ τους όταν ισχύουν συγχρόνως όλα τα ακόλουθα:

 

α) Δεν υπάρχει άλλη νοσηλευτική μονάδα στον ίδιο όροφο

β) Για καθένα από τα δύο πυροδιαμερίσματα εφαρμόζεται η παράγραφος 2.1.5.2 του παρόντος.

γ) Η πόρτα οριζόντιας εξόδου που συνδέει τα πυροδιαμερίσματα σε κανονικές συνθήκες λειτουργίας του κτιρίου συγκρατείται στην ανοικτή θέση και απελευθερώνεται από τον μηχανισμό συγκρατήσεως αυτόματα, μόλις ανιχνευθεί πυρκαγιά σε οποιοδήποτε από τα δύο πυροδιαμερίσματα οπότε συνεχίζει να λειτουργεί σαν αυτοκλειόμενη.

 

3.2.5. Κοινόχρηστοι χώροι νοσηλευτικών μονάδων επιτρέπεται είτε να αποτελούν ιδιαίτερο πυροδιαμέρισμα είτε να ανήκουν στο ίδιο πυροδιαμέρισμα με μια ή περισσότερες νοσηλευτικές μονάδες που εξυπηρετούν.

 

Τέτοιοι κοινόχρηστοι χώροι μπορούν να είναι αναμονές επισκεπτών, καθιστικά ασθενών, γραφεία και χώροι διανυκτέρευσης ιατρών, χώροι ανάπαυσης και αποδυτήρια νοσηλευτικού προσωπικού, όφις φαγητού, χώροι διανομής αγαθών, χώροι συλλογής μεταχειρισμένων ειδών και απορριμμάτων και χώροι υγιεινής.

 

3.2.6. Σε ιδιαίτερο πυροδιαμέρισμα πρέπει να στεγάζεται καθένα από τα ακόλουθα ε-ον το εμβαδόν του υπερβαίνει τα 50 m2:

 

α) τμήμα πυρηνικής ιατρικής.

β) συγκρότημα μικροβιολογικού - βιοχημικού - αιματολογικού - παθολογοανατομικού και συναφών εργαστηρίων.

γ) συγκρότημα πλυντηρίου - κεντρικής λινοθήκης.

δ) κεντρικό φαρμακείο.

ε) συγκρότημα συγκέντρωσης - αποτέφρωσης - αποκομιδής απορριμμάτων.

ζ) κεντρικό μαγειρείο.

η) κεντρικές αποθήκες.

θ) συγκρότημα λεβητοστασίου.

ι) μηχανοστάσιο ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων.

κ) εργαστήρια συνεργείων συντήρησης.

λ) κεντρική αποστείρωση.

μ) χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων.

 

3.3. Επικίνδυνοι χώροι.

 

3.3.1. Στους επικίνδυνους χώρους κατατάσσονται τουλάχιστον οι ακόλουθοι:

 

α) Οι χώροι που αναφέρονται στην παράγραφο 3.2.6 του παρόντος άρθρου εφόσον το εμβαδόν τους δεν υπερβαίνει τα 50 m2.

β) Χώροι φύλαξης ή εφαρμογής χρωμάτων.

γ) Χώροι φύλαξης - αποθήκευσης ιατρικών αερίων.

δ) Χώροι φύλαξης - αποθήκευσης εύφλεκτων υγρών.

ε) Χώροι με ιματιοθήκες σε αποδυτήρια προσωπικού.

ζ) Αποθήκες καθαρού εμβαδού μεγαλύτερου των 5 m2 όπου δεν αποθηκεύονται αποκλειστικά άκαυστα υλικά.

η) Χώροι συγκέντρωσης απορριμμάτων.

θ) Χώροι συγκέντρωσης ακάθαρτου ιματισμού.

ι) Χώροι καθαριότητας.

κ) χώροι λουτρών παραφίνης.

λ) Καταστήματα δώρων.

 

 

3.3.2. Καταστήματα δώρων καθαρού εμβαδού που δεν υπερβαίνει τα 15 m2 επιτρέπεται να μην διαχωρίζονται με πυράντοχη κατασκευή από χολ ή διάδρομο που δεν ανήκει σε πυροπροστατευόμενη όδευση διαφυγή, εφόσον αυτό το κατάστημα διαθέτει κατάλληλο αυτόματο σύστημα πυρόσβεσης. Η διάταξη αυτή ισχύει και όταν το κατάστημα διαθέτει πέραν των 15 m2 και αποθήκη η οποία όμως περικλείεται με πυράντοχο περίβλημα σαν επικίνδυνος χώρος.

 

3.3.3. Οι χώροι εργαστηρίων στους οποίους δημιουργούνται εύφλεκτα αέρια πρέπει να είναι εξοπλισμένοι με απαγωγές εστίες (fume hoods) συνδεδεμένες απευθείας με σύστημα απόρριψης αέρα.

 

3.3.4. Για διάφορες επικίνδυνες εγκαταστάσεις όπως δεξαμενές αποθήκευσης υγρού οξυγόνου δεξαμενές αποθήκευσης υγροποιημένου καύσιμου αερίου, λεβητοστάσια ατμολεβήτων, ιατρικά αέρια θα ακολουθούνται οι εκάστοτε ισχύουσες ειδικές διατάξεις.

 

3.4. Εσωτερικά τελειώματα.

 

3.4.1. Τα εσωτερικά τελειώματα πρέπει από την άποψη της ταχύτητας επιφανειακής εξάπλωσης της φλόγας να ανήκουν στις κατηγορίες 0 ή 1, με εξαίρεση όσα αναφέρονται στις επόμενες παραγράφους 3.4.2 και 3.4.3.

 

3.4.2. Τα εσωτερικά τελειώματα των δαπέδων που δεν ανήκουν σε πυροπροστατευμένες οδεύσεις διαφυγής, ούτε σε χώρους φύλαξης ή εφαρμογής ραδιοϊσοτόπων επιτρέπεται να ανήκουν στην κατηγόρια 2.

 

3.4.3. Τα εσωτερικά τελειώματα τοίχων και ορόφων χώρων φύλαξης ή εφαρμογής ραδιοϊσοτόπων πρέπει να ανήκουν υποχρεωτικά στην κατηγορία 0.

 

4. Ενεργητική πυροπροστασία.

 

4.1. Πυρανίχνευση.

 

4.1.1. Αυτόματο σύστημα πυρανίχνευσης με πυρανιχνευτές.

 

4.1.1.1. Το σύστημα θα λειτουργεί με κατάλληλους κατά περίπτωση πυρανιχνευτές και θα εγκαθίσταται σύμφωνα με το οριζόμενα στις σχετικές γενικές διατάξεις.

 

4.1.1.2. Γενικά ορίζεται ότι όπου εγκαθίσταται αυτόματο σύστημα πυρανίχνευσης οι πυρανιχνευτές θα είναι τύπου καπνού σε χώρους όπου με κανονικές συνθήκες λειτουργίας δεν αιωρούνται σωματίδια, που μπορούν να τους διεγείρουν (π.χ. χώροι παραμονής ασθενών, γραφεία). Αντίθετα σε χώρους όπου είναι πιθανή η παρουσία τέτοιων σωματιδίων οι πυρανιχνευτές θα είναι θερμικοί.

 

4.1.1.3. Αυτόματο σύστημα πυρανίχνευσης θα καλύπτει όλους τους επικίνδυνους χώρους, καθώς και τα πυροδιαμερίσματα που αναφέρονται στην παράγραφο 3.2.6 του παρόντος άρθρου, εφόσον δεν προστατεύονται από αυτόματο σύστημα πυρόσβεσης. Στα ανωτέρω πυροδιαμερίσματα πυρανιχνευτές θα τοποθετούνται σε όλους τους χώρους τους.

 

4.1.1.4. Αυτόματο σύστημα πυρανίχνευσης πρέπει να καλύπτει και τους εξής χώρους:

 

 

4.1.2. Αυτόματο σύστημα πυρανίχνευσης με αισθητήρια διαπίστωσης ροής σε μόνιμο πυροσβεστικό σύστημα με καταιονητήρες.

 

Το δίκτυο του μόνιμου πυροσβεστικού συστήματος με καταιονητήρες (εφόσον υφίσταται) θα πρέπει να είναι εξοπλισμένο με ένα ή περισσότερα αισθητήρια διαπίστωσης ροής (διακόπτες ροής) τοποθετημένα σε κατάλληλη θέση. Τα εν λόγω αισθητήρια θα πρέπει να ενεργοποιούνται όταν η ροή αντιστοιχεί σε παροχή ίση ή μεγαλύτερη από την παροχή νερού ενός αυτόματου καταιονητήρα.

 

4.2. Συναγερμός.

 

4.2.1. Χειροκίνητο ηλεκτρικό σύστημα συναγερμού (ηλεκτρικοί αγγελτήρες πυρκαγιάς).

 

Τοποθετείται σε όλα τα κτίρια αυτής της κατηγορίας ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή όχι αυτόματων συστημάτων ανίχνευσης πυρκαγιάς σύμφωνα με τα καθοριζόμενα στις Γενικές Διατάξεις.

 

4.3. Κέντρο ελέγχου πυρκαγιάς.

 

Το κέντρο ελέγχου πυρκαγιάς (πίνακας αναγγελίας πυρκαγιάς) θα είναι εγκατεστημένο σε χώρο με παραμονή προσωπικού καθ' όλη τη διάρκεια του 24ώρου (π.χ. χώρος τηλεφωνικού κέντρου ή κατά προτίμηση ιδιαίτερος χώρος στον οποίο θα είναι εγκατεστημένο και το κέντρο ελέγχου των εγκαταστάσεων).

 

Το κέντρο ανάλογα με το μέγεθος του συγκροτήματος θα πρέπει να εξασφαλίζει τις ακόλουθες λειτουργίες:

 

Οπτική και ακουστική ένδειξη σήματα συναγερμού προερχομένου από συσκευή ανίχνευσης (αυτόματη ή χειροκίνητη).

 

Μετάδοση σημάτων συναγερμού προς όλες τις συσκευές συναγερμού ή προς ορισμένες εξ αυτών εναλλακτικά (αυτόματα ή χειροκίνητα).

 

Ομαδική κλήση της ομάδος πυροπροστασίας μέσω συστήματος αναζήτησης προσωπικού (εφόσον υφίσταται).

 

Δυνατότητα αυτόματης ειδοποίησης της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Δυνατότητα συνεργασίας με το κέντρο ελέγχου εγκαταστάσεων για τον χειρισμό αυτών, σύμφωνα με το σχέδιο επέμβασης.

 

Έλεγχο κατάστασης της εγκατάστασης (καλώδια, συσκευές κ.λ.π.). Περιστασιακούς ελέγχους σε συνδυασμό με το κέντρο ελέγχου

 

εγκαταστάσεων για την ασφάλεια του κτιρίου σε περίπτωση πυρκαγιάς (π.χ. απελευθέρωση πόρτας από μηχανισμό συγκρατήσεως διακοπή παροχής, καυσίμου αερίου, έλεγχος εγκαταστάσεων αερισμού κ.λ.π.).

 

4.4. Σήματα και συσκευές συναγερμού.

 

Το σήματα συναγερμού θα είναι ηχητικά και οπτικά.

 

Αναφέρονται ενδεικτικά οι ακόλουθες συσκευές μετάδοσης ηχητικών σημάτων συναγερμού:

 

 

Οι συσκευές συναγερμού θα τοποθετούνται στις ακόλουθες θέσεις:

 

 

Στους χώρους όπου υπάρχουν ασθενείς ή άτομα με περιορισμένη κινητικότητα (π.χ. μονάδες νοσηλείας) η μεταφερόμενη πληροφορία για τον συναγερμό θα πρέπει να γνωστοποιείται μόνο στο προσωπικό (π.χ. βόμβος από βομβητή οπτικό σήμα κ.λ.π.).

 

4.5. Εφεδρική πηγή ενέργειας.

 

Το σύστημα ανίχνευσης - αναγγελίας πυρκαγιάς θα πρέπει να έχει ως εφεδρική πηγή ενέργειας συσσωρευτή ο οποίος θα πρέπει να εξασφαλίζει τη λειτουργία του συστήματος επί 30 τουλάχιστον ώρες εκτός εάν υπάρχει τεχνική υπηρεσία ικανή να αποκαταστήσει άμεσα τυχόν βλάβη τροφοδότησης οπότε επαρκεί διάρκεια εξασφάλισης της λειτουργίας του συστήματος επί 4 ώρες.

 

4.6. Αυτόματα συστήματα πυρόσβεσης.

 

Αυτόματα συστήματος πυρόσβεσης ολικής ή τοπικής εφαρμογής επιβάλλεται να εγκαθίστανται στους ακόλουθους χώρους:

 

 

Η κατασκευή και γενικά ότι αφορά τα αυτόματα συστήματα πυρόσβεσης θα είναι σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες σχετικές διατάξεις.

 

Ειδικά σε κτίρια ατόμων με ειδικές ανάγκες ή χρονίως πασχόντων, οίκων ευγηρίας, βρεφοκομείων, βρεφικών και παιδικών σταθμών, οικοτροφείων για παιδιά μικρότερα των 6 ετών πρέπει να εγκαθίσταται αυτόματο σύστημα πυρόσβεσης σε όλη την έκταση του κτιρίου.

 

4.7. Μόνιμο πυροσβεστικό σύστημα με λήψεις (μόνιμο υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο).

 

Πρέπει να εγκαθίσταται σε κτίρια της κατηγόριας του παρόντος άρθρου με περισσότερα από 100 κρεβάτια και σε κτίρια των οποίων η στάθμη του δαπέδου του ψηλότερου ορόφου τους βρίσκεται σε ύψος μεγαλύτερο από 12 μέτρα από τη στάθμη του δαπέδου του ορόφου εκκένωσης εφόσον δεν καλύπτονται στο σύνολό τους από αυτόματο σύστημα πυρόσβεσης. Στα υπόλοιπα κτίρια αρκεί να προβλέπονται εκτός των κτιρίων, στόμια υδροληψίας για την Πυροσβεστική υπηρεσία.

 

4.8. Φορητοί πυροσβεστήρες.

 

Σε κάθε κτίριο θα πρέπει να τοποθετούνται δύο τουλάχιστον φορητοί πυροσβεστήρες ανά όροφο. Πάντως το συνολικό πλήθος φορητών πυροσβεστήρων ανά όροφο θα καθορίζεται με κριτήριο κανένα σημείο του ορόφου να μην απέχει περισσότερο από 15 m από τον πλησιέστερο πυροσβεστήρα.

 

Το περιεχόμενο των πυροσβεστήρων θα είναι γενικά ξερή ι σκόνη σε ποσότητα 6 kg. Όπου απαιτείται θα χρησιμοποιούνται πυροσβεστήρες με άλλο περιεχόμενο.

 

4.9. Η ενεργητική πυροπροστασία σε χώρους συνάθροισης ι κοινού θα είναι σύμφωνος με τα οριζόμενα στο άρθρο 10 του παρόντος Κανονισμού.

 

Άρθρο 12Β: Κτίρια σωφρονισμού

 

1. Γενικά.

 

Στη κατηγόρια αυτή περιλαμβάνονται όσα κτίρια ή τμήματα κτιρίων χρησιμοποιούνται για κράτηση σωφρονισμό ή έκτιση Ποινών.

 

Στην κατηγόρια αυτή ανήκουν μεταξύ άλλων και:

 

 

2. Οδεύσεις διαφυγής.

 

2.1.1. Ο πληθυσμός υπολογίζεται με το άθροισμα του μέγιστου προβλεπομένου αριθμού κρατουμένων, του αριθμού του προσωπικού και του μέγιστου επιτρεπομένου αριθμού επισκεπτών. Ο πληθυσμός σε οποιαδήποτε περίπτωση, δεν μπορεί να ληφθεί ως μικρότερος από τον αριθμό που υπολογίζεται με βάση την αναλογία ενός ατόμου ανά 11 m2 μικτού εμβαδού κάτοψης.

 

2.1.2. Η παροχή των οδεύσεων διαφυγής ανά μονάδα πλάτους (0.60 m) καθορίζεται σε:

 

α) 100 άτομα για τις οριζόντιες οδεύσεις.

β) 75 άτομα για τις κατακόρυφες οδεύσεις.

 

2.1.3. Σε όλα τα κτίρια αυτής της κατηγορίας απαιτούνται γενικά δύο τουλάχιστον εναλλακτικές οδεύσεις διαφυγής που οδηγούν σε αντίστοιχες εξόδους κινδύνου.

 

Κατ' εξαίρεση επιτρέπεται η πρόσβαση προς μια μόνο έξοδο κινδύνου οπό όροφο που η στάθμη του δαπέδου του δεν βρίσκεται ψηλότερα από 6 m από το δάπεδο του ορόφου εκκένωσης και συγχρόνως το εμβαδόν του δεν ξεπερνά τα 200 m2.

 

Η πραγματική απόσταση απροστάτευτης όδευσης δεν πρέπει να ξεπερνά τα 25 m για την περίπτωση μιας εξόδου κινδύνου και τα 40 m για την περίπτωση δύο τουλάχιστον εξόδων.

 

Τα πρώτα 15 m οδεύσεων διαφυγής προς διαφορετικές εξόδου (επιτρέπεται να συμπίπτουν (σχήμα 2.3. του άρθρου 2). Επιτρέπεται επίσης η απροστάτευτη όδευση διαφυγής να περνά από αδιέξοδα μήκους το πολύ 8 m.

 

Η διοίκηση και το αρμόδιο προσωπικό των σωφρονιστικών καταστημάτων είναι υπεύθυνοι για το έγκαιρο ξεκλείδωμα των θαλάμων των κρατουμένων σε περίπτωση πυρκαγιάς.

 

2.1.4. Το πλάτος της τελικής εξόδου δεν πρέπει να είναι μικρότερο από το μισό του αθροίσματος των απαιτούμενων μονάδων πλάτους για όλους τους ορόφους πάνω από τον όροφο της εκκένωσης.

 

Εφόσον δεν είναι δυνατή η ελεγχόμενη εκκένωση του κτιρίου στη διάρκεια μιας πυρκαγιάς, επιβάλλεται οι οδεύσεις διαφυγής να καταλήγουν σε ειδικά περιφραγμένο, ασφαλή υπαίθριο χώρο ο οποίος θα διαθέτει αρκετό εμβαδόν (2 m2 τουλάχιστον για κάθε άτομο) για προσωρινή συγκέντρωση αυτών που διαφεύγουν.

 

2.2. Πυροπροστασία

 

Τα δομικά στοιχεία του περιβλήματος της πυροπροστατευμένης όδευσης διαφυγής (οριζόντιοι διάδρομοι και κλιμακοστάσια) πρέπει να έχουν ελάχιστο δείκτη πυραντίστασης σύμφωνα με τις απαιτήσεις του εις την παράγραφο 3.1 του παρόντος άρθρου αναφερομένου πίνακα Η1.

 

2.3. Φωτισμός - Σήμανση.

 

2.3.1. Σε όλα τα κτίρια αυτής της κατηγόριας πρέπει να υπάρχει φωτισμός των οδεύσεων διαφυγής καθώς και φωτισμός Ασφαλείας για τις οδεύσεις διαφυγής (παράγραφος 2.6. του άρθρου 2).

 

2.3.2. Επίσης σε όλα τα κτίρια πρέπει να υπάρχει σήμανση των οδεύσεων διαφυγής σύμφωνα με την παράγραφο 2.7 του άρθρου 2).

 

3. Δομική πυροπροστασία.

 

3.1. Τα φέροντα δομικά στοιχεία καθώς και τα στοιχεία του περιβλήματος των πυροδιαμερισμάτων δεν επιτρέπεται να έχουν δείκτη πυραντίστασης μικρότερο από τον αναφερόμενο στον πίνακα Η1.

 

Πίνακας Η1

* Μειώνεται σε 60 λεπτά για υπόγεια με εμβαδόν μικρότερο των 300 m2.

 

3.2. Τα μέγιστα εμβαδά πέρα των οποίων απαιτείται η δημιουργία πυροδιαμερίσματος δίνονται στον πίνακα Η2.

 

Πίνακας H2

* Συντελεστής αύξησης επιτρεπόμενου εμβαδού πυροδιαμερίσματος.

 

Τμήματα κτιρίων με θαλάμους κρατουμένων πρέπει να αποτελούν πυροδιαμέρισμα στο οποίο απαγορεύεται να στεγάζονται χώροι άλλης λειτουργίας.

 

3.3. Επικίνδυνοι χώροι στους οποίους συμπεριλαμβάνονται οι κεντρικές αποθήκες, ο χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων, το κεντρικό μαγειρείο, πρέπει να αποτελούν αυτοτελές πυροδιαμέρισμα με κατάλληλα ανοίγματα εξαερισμού. Τα λεβητοστάσια και οι θάλαμοι ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων πρέπει να μην τοποθετούνται σε άμεση γειτονία με τις τελικές εξόδους.

 

Οι δεξαμενές υγρών καυσίμων πρέπει να τοποθετούνται εκτός των κτιρίων και κατά προτίμηση να είναι υπόγειες σύμφωνα με τις ισχύουσες ελληνικές προδιαγραφές ή σε περίπτωση έλλειψης ελληνικών των αντίστοιχων ξένων.

 

3.4. Τα εσωτερικά τελειώματα τοίχων, ορόφων και οικοδομικών διάκενων πρέπει να είναι κατηγορίας 0, 1 ή 2.

 

3.5. Όπου απαιτείται η κατασκευή ελαφριάς στέγης σε χώρο ατμολεβήτων κανένα σημείο της δεν πρέπει να έχει απόσταση μικρότερη των 3 m από το πλησιέστερο κτίριο.

 

4. Ενεργητική Πυροπροστασία.

 

4.1. Σε όλα τα κτίρια πρέπει να εγκαθίσταται Χειροκίνητο ηλεκτρικό σύστημα συναγερμού σύμφωνα με την παράγραφο 4.2.1, του άρθρου 4.

 

4.2. Στους επικίνδυνους χώρους (παράγραφος 3.3) πρέπει να εγκαθίσταται αυτόματο σύστημα πυρανίχνευσης, σύμφωνα με την παράγραφο 4.1 του άρθρου 4. Το σύστημα αυτό πρέπει να συνδέεται με το χειροκίνητο σύστημα συναγερμού.

 

4.3. Ηχητικές συσκευές συναγερμού πρέπει να τοποθετούνται στις ακόλουθες θέσεις:

 

 

4.4. Το σύστημα πυρανίχνευσης, όπως και το Χειροκίνητο σύστημα συναγερμού, σε κτίρια με συνολικό πληθυσμό περισσότερο από 150 άτομα, πρέπει να διαθέτουν εφεδρική πηγή ενέργειας σε 24ωρη βάση.

 

4.5. Σε όλα τα κτίρια τα συστήματα συναγερμού πρέπει να παρέχουν αυτόματη ειδοποίηση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.

 

4.6. Σε όλους τους επικίνδυνους χώρους που αναφέρθηκαν στις προηγούμενες παραγράφους 3.3 και 4.2 πρέπει να τοποθετείται αυτόματο σύστημα πυρόσβεσης σύμφωνα με την παράγραφο 4.3. του άρθρου 4, το οποίο μπορεί να αντικαταστήσει και το σύστημα αυτόματης πυρανίχνευσης. Εξαιρούνται χώροι με εμβαδόν μικρότερο από 30 m2 εφόσον διαθέτουν ανιχνευτή πυρκαγιάς, χώροι με ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις με εμβαδόν μικρότερο των 100 m2 εφόσον πάλι διαθέτουν ανιχνευτές πυρκαγιάς καθώς και μαγειρεία που παρασκευάζουν λιγότερες από 150 μερίδες φαγητού ανά γεύμα. Επιτρέπεται η σύνδεση απευθείας με το εσωτερικό υδραυλικό δίκτυο του κτιρίου συστήματος καταιονητήρων με λιγότερες από 6 κεφαλές, με την προϋπόθεση παροχής τουλάχιστον 6 λίτρων νερού ανά πρώτο λεπτό ανά m2 επιφάνειας προστατευομένου χώρου.

 

4.7. Μόνιμο υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο σύμφωνα με την παράγραφο 4.3.2 του άρθρου 4 πρέπει να εγκαθίσταται στα κτίρια με πληθυσμό μεγαλύτερο από 50 άτομα. Επίσης σε όλα τα κτίρια με ύψος μεγαλύτερο των 15 m. Η απαίτηση αυτή δεν ισχύει, όταν το κτίρια ή τα πυροδιαμερίσματα διαθέτουν αυτόματο σύστημα πυρόσβεσης.

 

Σε κτίρια με μικρότερους πληθυσμούς από τους παραπάνω πρέπει να προβλέπονται έξω από το κτίριο στόμια υδροληψίας για την Πυροσβεστική υπηρεσία.

 

4.8. Σε όλα τα κτίρια πρέπει να τοποθετούνται δύο τουλάχιστον ανά όροφο φορητοί πυροσβεστήρες, κοντό στις σκάλες και τις εξόδους κινδύνου σε τέτοιες θέσεις, ώστε κανένα σημείο της κάτοψης γα μην απέχει περισσότερο των 15 m από τον πλησιέστερο πυροσβεστήρα.}

 

Ζ. Στην παράγραφο 3.3 περίπτωση α όπως προστέθηκε με την παράγραφο 19 της υπ' αριθμό 58185/2474/1991 απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (ΦΕΚ 360/Β/1991) το αριθμητικό στοιχείο 21.00 αντικαθίσταται με το 21000.

 

Η. Στο άρθρο 14, παράρτημα Α, μετά την περίπτωση 4 προστίθεται περίπτωση 5 ως εξής:

 

{5. Εξαιρέσεις φερουσών κατασκευών από την πυραντίσταση.

 

Από τις απαιτήσεις πυραντίστασης για την φέρουσα κατασκευή των κτιρίων, όπως προδιαγράφονται στις γενικές και ειδικές διατάξεις του κανονισμού αυτού, εξαιρούνται τα μονώροφα κτίρια (χωρίς υπόγειο είτε πρόβλεψη μελλοντικών ορόφων) με τις παρακάτω συντρέχουσες προϋποθέσεις:

 

α) Να έχουν μικτό ύψος όχι μεγαλύτερο των 4.50 m.

β) Να έχουν μικτό εμβαδόν όχι μεγαλύτερο των 200 m2.

γ) Δεν χαρακτηρίζονται ή δεν περιλαμβάνουν χώρους υψηλού βαθμού κινδύνου ή επικίνδυνους συνολικά είτε μεμονωμένα.

 

Για τα κτίρια αυτά οι λοιπές απαιτήσεις (γενικές ή ειδικές) δομικής πυροπροστασίας διατηρούνται σε ισχύ.

 

Θ. Η ισχύς της παρούσας απόφασης αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

 

Η παρούσα απόφαση να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

 

Αθήνα, 02-08-1993

 

Ο Υφυπουργός

 

Χρήστος Κατσιγιάννης