Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.     Χρήστης Κωδικός   Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού       Νέοι χρήστες Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο. Δημιουργία νέου λογαριασμού

1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 12 του από [ΒΔ] 24-09-1958 βασιλικού διατάγματος, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 του νόμου [Ν] 1980/1980, αντικαθίσταται ως εξής:

 

{1. Η εμπορία των πόσιμων ιαματικών ή μη ιαματικών νερών, που διατίθενται είτε σε φυσική κατάσταση είτε με ανάμειξη με χημικές ή άλλες ουσίες ή χυμούς και με οποιαδήποτε ονομασία, κατάσταση και συσκευασία, επιτρέπεται μόνο έπειτα από άδεια, που χορηγείται με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκονται τα νερά, ύστερα από αίτηση του ενδιαφερόμενου.}

 

2. Η παράγραφος 2 του άρθρου 12 του από [ΒΔ] 24-09-1958 βασιλικού διατάγματος, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 του νόμου [Ν] 1980/1980, αντικαθίσταται ως εξής:

 

{2. Όταν τα νερά που διατίθενται ανήκουν σε δήμους ή κοινότητες, στην ίδια απόφαση με την οποία χορηγείται η άδεια προσδιορίζεται η ελάχιστη ποσότητα νερού, για την οποία θα καταβάλλεται το ανάλογο δικαίωμα, ανεξάρτητα από τη λήψη ή μη της ποσότητας αυτής, ο χρόνος καταβολής του δικαιώματος και κάθε όρος που διασφαλίζει τα συμφέροντα του δήμου ή της κοινότητας και του καταναλωτικού κοινού. Όταν τα νερά που διατίθενται δεν ανήκουν σε δήμους ή κοινότητες, αρμόδιος να χορηγήσει την άδεια και να προσδιορίσει το δικαίωμα είναι ο δήμος ή η κοινότητα, στην περιφέρεια του οποίου γίνεται η υδροληψία.}

 

3. Η περίπτωση β' της παραγράφου 3 του άρθρου 12 του από [ΒΔ] 24-09-1958 βασιλικού διατάγματος, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 του νόμου [Ν] 1980/1980 και την παράγραφο 1 του άρθρου 14 του νόμου [Ν] 1518/1985 (ΦΕΚ 30/Α/1985) αντικαθίσταται ως εξής:

 

{β) να καταβάλλει υπέρ του δήμου ή της κοινότητας δικαίωμα μία (1) δραχμή ανά λίτρο νερού και 0,80 δραχμές όταν γίνεται πρόσμιξη του νερού με χυμούς. Το δικαίωμα αυτό είναι ανεξάρτητο από το δικαίωμα ύδρευσης που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 19 του από [ΒΔ] 24-09-1958 βασιλικού διατάγματος.}

 

4. Η περίπτωση β' της παραγράφου 3 του άρθρου 13 του από [ΒΔ] 24-09-1958 βασιλικού διατάγματος, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 του νόμου [Ν] 1080/1980, αντικαθίσταται ως εξής:

 

{β. Ειδικά σε περιπτώσεις κατάληψης πεζοδρομίου ή οδού από αυτούς που εκτελούν οποιασδήποτε φύσεως τεχνικοοικοδομικές εργασίες, το τέλος ορίζεται μηνιαίο κατά ζώνες με απόφαση του συμβουλίου και κατά m2. Για την πληρωμή αυτού του τέλους ευθύνονται από κοινού και εις ολόκληρο εκείνος που πήρε την άδεια οικοδομής καθώς και ο ιδιοκτήτης του ακινήτου.}

 

5. Η παράγραφος 8 του άρθρου 3 του νόμου [Ν] 1080/1980 αντικαθίσταται ως εξής:

 

{8. Σε περίπτωση αυθαίρετης χρήσης κοινοχρήστων χώρων, των οποίων έχει επιτραπεί η παραχώρηση της χρήσης, καταλογίζεται σε βάρος του υπόχρεου με απόφαση του δημάρχου ή προέδρου της κοινότητας, εκτός από το αναλογούν τέλος και χρηματικό πρόστιμο διπλάσιο προς το αναλογούν τέλος, ανεξάρτητα από το διάστημα της αυθαίρετης χρήσης. Με όμοια απόφαση επιβάλλεται πρόστιμο, σε βάρος εκείνου που κάνει αυθαίρετη χρήση του χώρου του οποίου η παραχώρηση της χρήσης δεν έχει επιτραπεί, ίσο με το τριπλάσιο του μεγαλύτερου κατά m2 ποσού που καθορίστηκε με απόφαση του οικείου συμβουλίου για τους χώρους για τους οποίους έχει επιτραπεί η παραχώρηση της χρήσης. Η διαπίστωση της αυθαίρετης χρήσης ενεργείται από το δήμο ή την κοινότητα ή την αστυνομική αρχή. Σε περίπτωση που γίνεται αυθαίρετη χρήση του χώρου, καθ' υποτροπή, οι δήμοι ή οι κοινότητες με συνεργεία τους προέρχονται στην αφαίρεση των κάθε είδους αντικειμένων με τη συνδρομή της δημοτικής αστυνομίας ή της οικείας αστυνομικής αρχής και επιβάλλουν ειδικό πρόστιμο για τα έξοδα μεταφοράς και αποθήκευσης, ίσο με το διπλάσιο του μεγαλύτερου κατά m2 ποσού που καθορίστηκε με απόφαση του οικείου συμβουλίου, για τους χώρους για τους οποίους έχει επιτραπεί η παραχώρηση της χρήσης.}

 

6. Το εδάφιο β' της παραγράφου 1 του νόμου [Ν] 339/1976 (ΦΕΚ 136/Α/1976), όπως αντικαταστάθηκε με το εδάφιο β' του άρθρου 3 του νόμου [Ν] 658/1977 (ΦΕΚ 214/Α/1977) αντικαθίσταται ως εξής:

 

{β) Τέλος σε ποσοστό πέντε τα εκατό (5%) στα ακαθάριστα έσοδα των:

 

α) κέντρων διασκέδασης και των κάθε είδους, μορφής και ονομασίας καταστημάτων Γ' κατηγορίας και ανωτέρας, στα οποία προσφέρονται φαγητά, ποτά, καφές, αναψυκτικά, γαλακτοκομικά προϊόντα και γλυκίσματα,

 

β) ζυθοπωλείων ανεξαρτήτως κατηγορίας, μπαρ ανεξαρτήτως ιδιαίτερης ονομασίας και κατηγορίας και

 

γ) κέντρων πολυτελείας. Στο τέλος αυτό υπάγονται και τα κέντρα και καταστήματα των πιο πάνω περιπτώσεων που λειτουργούν μέσα σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις κάθε λειτουργικής μορφής και κατηγορίας.}

 

Με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου μπορεί το παραπάνω τέλος να επιβάλλεται και σε καταστήματα κατώτερης από την Γ' κατηγορία.

 

7. Η παράγραφος 2 του άρθρου 7 του νόμου [Ν] 1080/1980, και η παράγραφος 6 του άρθρου 54 του νόμου 1416/1984 (ΦΕΚ 18/Α/1984) καταργούνται.

 

8. Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 79 του από [ΒΔ] 24-09-1958 βασιλικού διατάγματος, όπως αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο 3 του αναγκαστικού νόμου [Ν] 344/1968 (ΦΕΚ 71/Α/1968), αντικαθίσταται ως εξής:

 

{Τα χρέη προς τους δήμους και τις κοινότητες υπόκεινται σε προσαύξηση λόγω εκπρόθεσμης καταβολής, η οποία υπολογίζεται από την πρώτη ημέρα του τρίτου από τη βεβαίωση μήνα, ο οποίος θεωρείται ως πρώτος. Η προσαύξηση ορίζεται σε 2% για κάθε μήνα καθυστέρησης, η οποία όμως δεν μπορεί να υπερβεί το 50% του χρέους που βεβαιώθηκε αρχικά.}

 

9. (Προσθέτεται εδάφιο στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 29 του προεδρικού διατάγματος [ΠΔ] 76/1985, (ΦΕΚ 27/Α/1985)).

 

10. Οι διατάξεις του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 1098/1972 (ΦΕΚ 11/Α/1972), όπως τροποποιήθηκαν με το νόμο [Ν] 677/1977 (ΦΕΚ 245/Α/1977), επαναφέρονται σε ισχύ από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου μέχρι το τέλος του οικονομικού έτους 2000.

 

 

11. Ο δήμος υποχρεούται να βεβαιώνει και να εισπράττει από τους υπόχρεους σε καταβολή αποζημίωσης, λόγω προσκύρωσης ή ρυμοτόμησης εκτάσεων, σε εφαρμογή του σχεδίου πόλεως, το ποσό που κατέβαλε για λογαριασμό τους στους δικαιούχους της αποζημίωσης. Η εξόφληση των οφειλών της παραγράφου αυτής γίνεται άτοκα σε ισόποσες μηνιαίες δόσεις, σε διάστημα μέχρι 15 ετών που ορίζεται με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου. Το ποσό της κάθε δόσης επιβαρύνεται, λόγω εκπρόθεσμης καταβολής, σύμφωνα με τον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων. Σε περίπτωση εφάπαξ καταβολής ολόκληρου του ποσού της οφειλής παρέχεται έκπτωση 20%.

 

 

12. Οι διατάξεις: α) της παραγράφου 2 του άρθρου 4 του νόμου 5269/1931 (ΦΕΚ 274/Α/1932) και β) της παραγράφου 2 του άρθρου 36 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 4260/1962 (ΦΕΚ 186/Α/1962) καταργούνται.

 

13. Καταργήθηκε με την παράγραφο 3 του άρθρου 29 του νόμου 3448/2006 (ΦΕΚ 57/Α/2006).

 

14. Το άρθρο 8 του νόμου [Ν] 1080/1980 (ΦΕΚ 246/Α/1980), καταργείται.

 

15. Οι εκμεταλλευτές δημόσιων και ιδιωτικών λατομείων, καθώς και λατομείων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου βιομηχανικών ορυκτών πλην των λατομείων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, υποχρεούνται να καταβάλλουν ετησίως ειδικό τέλος υπέρ των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην περιφέρεια των οποίων λειτουργεί το λατομείο. Το τέλος ορίζεται σε 2% επί της αξίας των ακατέργαστων λατομικών προϊόντων, που διατίθενται προς πώληση, φορτωμένων επί αυτοκινήτου στο δάπεδο του λατομείου. Ο προσδιορισμός των ποσοτήτων που πωλούνται μπορεί να γίνει με βάση τα τιμολόγια και κάθε άλλη πρόσφορη μέθοδο καταμέτρησης των εξορυσσόμενων λατομικών προϊόντων.

 

Τα ποσά που προέρχονται από το ανωτέρω τέλος διατίθενται για την προστασία του περιβάλλοντος και την εκτέλεση κοινωφελών έργων. Στην καταβολή του ανωτέρω ειδικού τέλους υποχρεούνται και αυτοί που ήδη εκμεταλλεύονται δημόσια ή ιδιωτικά λατομεία, καθώς και λατομεία Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου πλην των λατομείων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.