|
1. Οι συμβάσεις μίσθωσης του άρθρου 4 λύονται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
α) Μη τήρησης από τον μισθωτή των υποχρεώσεων των παραγράφων 1, 3, 4 και 5 του άρθρου 13. Οι διατάξεις του προηγούμενου εδαφίου συνεπάγονται την αυτοδίκαιη λύση της μίσθωσης.
β) Οφειλόμενης σε υπαιτιότητα του μισθωτή, διακοπής της λειτουργίας της μονάδας ή υπολειτουργίας της, σε ποσοστό μικρότερο του 30% της δυναμικότητας που ορίζεται στην άδεια ίδρυσης και λειτουργίας και για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 3 ετών.
γ) Αδικαιολόγητης καθυστέρησης στην καταβολή μισθώματος, μεγαλύτερης των 2 ετών.
δ) Ακύρωσης των σχετικών με τη μίσθωση διοικητικών πράξεων, με αμετάκλητη δικαστική απόφαση.
ε) Εκτέλεσης κοινωφελών έργων ή έργων για σκοπούς δημόσιου συμφέροντος, εθνικής άμυνας ή εθνικής ασφάλειας.
στ) Σοβαρής περιβαλλοντικής ζημιάς στην ευρύτερη θέση εγκατάστασης της μονάδας, όπως αυτή διαπιστώνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 20 του νόμου 4014/2011.
ζ) Σοβαρής περιβαλλοντικής ζημιάς, σύμφωνα με τις διατάξεις του προεδρικού διατάγματος 148/2009 (ΦΕΚ 190/Α/2009).
η) Όπου αυτό προβλέπεται από την οικεία σύμβαση μίσθωσης.
2. Στις περιπτώσεις α', β', γ', καθώς και στις περιπτώσεις δ', στ' και ζ', αν στις τελευταίες προκύπτει υπαιτιότητα του μισθωτή, η λύση της σύμβασης μίσθωσης βαρύνει τον μισθωτή, ο οποίος υποχρεούται να καταβάλει το μίσθωμα που αντιστοιχεί στο έτος μέσα στο οποίο εκδίδεται η απόφαση για τη λύση της μίσθωσης και καταπίπτει η εγγυητική επιστολή καλής εκτέλεσης ή παρακρατούνται τα 2 μισθώματα που έχουν καταβληθεί ως εγγύηση.
3. Στην περίπτωση ε', καθώς και στις περιπτώσεις δ' και στ', αν στις τελευταίες δεν προκύπτει υπαιτιότητα του μισθωτή, η σύμβαση μίσθωσης λύεται αζημίως για το Δημόσιο και παρέχονται στον μισθωτή εύλογη προθεσμία και διευκολύνσεις για τη μετεγκατάσταση της μονάδας του.
4. Οι συμβάσεις μίσθωσης λύονται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, μετά από εισήγηση της αρμόδιας Διεύθυνσης Αγροτικών Υποθέσεων.