ΝΣΚ 644/1971

Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 644/1971 (05-08-1971)

Αριθμός ερωτήματος: Το υπ' αριθμό πρωτοκόλλου Ε15491/17-07-1971 του Υπουργείου Δημοσίων Έργων / Υπηρεσία Οικισμού Διεύθυνση Ε3/δ.

Περίληψη Ερωτήματος: Εάν γωνιαίο οικόπεδο στερούμενο του απαιτούμενου βάθους εκ της ετέρας εφ' ων κείται οδών, δύναται να θεωρηθεί οικοδομήσιμο ως μη γωνιαίο.

Απάντηση Ερωτήματος: Επί του πρόσθεν ερωτήματος το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους γνωμοδότησε ως ακολούθως:

Κατά τα άρθρα 43 - 45 που ενοποιήθηκαν του περί σχεδίων πόλεων νομοθετικού διατάγματος της 17-07-1923 (άρθρο 4 του από 27-02-1926 νομοθετικού διατάγματος, κυρωθέν δια του προεδρικού διατάγματος της [ΠΔ] 02-08-1927 και που επεκτάθηκε καθ' άπαν το Κράτος δια του από 18-03-1926 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 99/Α/1926)), οικόπεδο στερούμενο του απαιτούμενου εμβαδού ή διαστάσεων ή προσώπου και μη δυνάμενο στις δυο τελευταίες περιπτώσεις να τακτοποιηθεί, θεωρείται μη οικοδομήσιμο και αφαιρούμενο αναγκαστικά από τον ιδιοκτήτη προσκυρώνεται εις τι των γειτονικών οικοδομήσιμων οικοπέδων.

Εξ άλλου δια του άρθρου 24 του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού (βασιλικό διάταγμα της 09-08-1955) ορίζεται, ότι άρτιο οικόπεδο είναι το έχον εμβαδόν, πρόσωπο και βάθος ουχί μικρότερο αντιστοίχως από τα δι' αυτό νομίμως ισχύοντα εκ γενικής ή ειδικής διατάξεως ελάχιστα όρια εμβαδού, προσώπου και βάθους (παράγραφος 1), ότι οικοδομήσιμο οικόπεδο είναι το άρτιο, εφόσον κείται επί χώρου εφ' ου επιτρέπεται η ανοικοδόμηση (παράγραφος 2) και ότι μη άρτιο οικόπεδο και μη δυνάμενο δια τακτοποιήσεως να καταστεί άρτιο δεν επιτρέπεται να ανοικοδομηθεί, αλλά προσκυρώνεται αναγκαστικά στις γειτονικές ιδιοκτησίες (παράγραφος 3).

Τέλος δια του άρθρου 78 του ιδίου ως άνω βασιλικού διατάγματος της 09-08-1955 περί Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού ορίζεται, ότι για γωνιαία οικόπεδα κείμενα επί της συναντήσεως δυο ή περισσοτέρων οδών, η ύπαρξη ελάχιστου προσώπου απαιτείται ως προς εκάστη οδό (παράγραφος 3)α) και περαιτέρω, ότι σε οικόπεδα γωνιαία είναι αρκετό όπως το ισχύον ελάχιστο βάθος τηρείται ως προς την ετέρα μόνο των δυο οδών, εάν και εφόσον το υπάρχον βάθος ως προς την ετέρα πλευρά, δεν είναι μικρότερο του ελαχίστου ορίου προσώπου (παράγραφος 4)α).

Εκ των ανωτέρω διατάξεων προκύπτει, ότι ο νόμος αφενός καθόρισε την έννοια των γωνιαίων οικοπέδων, ως τέτοια εννοούνται αυτά που έχουν πρόσωπο επί δυο ή περισσότερων οδών ( παράβαλε άρθρο 16 παράγραφος 3)α και άρθρο 30 παράγραφος 6 του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού), ως και τους ειδικότερους όρους αρτιότητας των οικοπέδων τούτων, αφετέρου δ' όρισε τις συνέπειες να καταστούν άρτια, θεωρών ταύτα μη οικοδομήσιμα και προσκυρωτέα σε γειτονικές ιδιοκτησίες. Εκ τούτου έπεται, ότι αν γωνιαίο οικόπεδο δεν είναι άρτιο και δεν δύναται να γίνει άρτιο δια τακτοποίησης, δεν είναι οικοδομήσιμο και θα εφαρμοστούν οι περί προσκύρωσης αυτού διατάξεις του νόμου, αποκλειομένου όπως θεωρηθεί κατά πλάσμα μη γωνιαίο και ερευνηθεί υπό τοιαύτη μη ανταποκρινόμενη προς τα πράγματα μορφή του, η αρτιότητα και το οικοδομήσιμο αυτού, το οποίο αντιτίθεται στις αναφερθείσες διατάξεις. Αντίθετη άποψη θα οδηγεί σε άγνοια των απαιτήσεων του νόμου, αναφορικά προς τα στοιχεία αρτιότητας δηλαδή το ελάχιστο πρόσωπο και βάθος των γωνιαίων οικοπέδων, τουτέστιν όρων οι οποίοι θεσπίστηκαν για λόγους πολεοδομικής ευρυθμίας και γενικότερης των πόλεων οικονομίας, κατά τις προβλέψεις του εξουσιοδοτικού των διατάξεων του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού νομοθετικού διατάγματος της 17-07-1923, εκ των οποίων απαγορεύτηκε και ο καθορισμός ενιαίου ύψους των οικοδομών αμφότερων των όψεων των γωνιαίων οικοπέδων, ως και δι' άπαντα τα επί κόμβου κείμενα (άρθρο 30 παράγραφοι 5)α και 7)α του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού). Εξ άλλου η στο ερώτημα αναφερόμενη υπ' αριθμό 47/1962 ατομική γνωμοδότηση του τότε Νομικού Συμβούλου του Υπουργείου Δημοσίων Έργων δεν ασκεί επιρροή, διότι εκδόθηκε υπό την προϋπόθεση της συνδρομής των όρων της παραγράφου 5 του άρθρου 78 του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού, οίτινες δεν συντρέχουν εν προκειμένω, κατά τα υπό του Πολεοδομικού Γραφείου Θεσσαλονίκης βεβαιούμενα.

Όθεν και στην περίπτωση του ερωτήματος, καθ' ην το σε αυτό γωνιαίο οικόπεδο κατά τα εκτιθέμενα δεν είναι άρτιο, ως στερούμενο προς την ετέρα οδό του κατά την παράγραφο 4)α του άρθρου 78 του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού ελάχιστου βάθους και δεν δύναται να τακτοποιηθεί, δεν είναι νόμιμο να θεωρηθεί οικοδομήσιμο και ως μη γωνιαίο, εκτός αν ο υπό έκδοση νέος Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός ρητώς επιτρέψει τούτο, κατά τα στο ερώτημα αναφερόμενα.

Ο Εισηγητής Νομικός Σύμβουλος.