ΣτΕ 782/1989

Αριθμός 782/1989

Το Συμβούλιο της Επικρατείας

Επειδή, κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, η τροποποίηση σχεδίου πόλεως, που κατά το νόμο (άρθρα 1 και 70 παράγραφος 1 του από 17-07-1923 νομοθετικού διατάγματος (ΦΕΚ 228/Α/1923), άρθρο 21 παράγραφος 2 εδάφιο α' του από 03-04-1929 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 135/Α/1929) το οποίο άρθρο διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 31 παράγραφος 3 του νόμου 1577/1985 (ΦΕΚ 210/Α/1985) αποβλέπει στην εξυπηρέτηση κοινής ανάγκης, πρέπει να είναι αιτιολογημένη, ώστε να μπορεί να ελεγχθεί από άποψη νομιμότητος ο τρόπος με τον οποίο ασκήθηκε η διακριτική εξουσία της Διοικήσεως στο θέμα αυτό. Ειδική αιτιολογία επιβάλλεται ακόμη περισσότερο όταν πρόκειται για εντετοπισμένη τροποποίηση του σχεδίου (ΣτΕ 3691/1987, 3162/1986 κ.α.).

Επειδή στην προκειμένη περίπτωση, με την προσβαλλόμενη απόφαση μετατρέπεται μικρός χώρος (134 m2) του ανωτέρω οικοδομικού τετραγώνου σε κοινόχρηστο χώρο πρασίνου, με πρόταση του Δημοτικού Συμβουλίου Ηρακλείου (πράξεις 158/1985, 236/1985). Ως αιτιολογία της εντετοπισμένης ρυμοτομικής αυτής ρυθμίσεως αναφέρεται στην από 19-03-1986 εισήγηση της υπηρεσίας προς το Νομαρχιακό Συμβούλιο Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος (γνωμοδότηση 22/1986), ότι μια νησίδα πρασίνου σε πυκνοκατοικημένες περιοχές όπως το Ηράκλειο είναι πάντα ευχάριστη και χρήσιμη πολεοδομικά όσο μικρή και αν είναι.

Αλλά από τα στοιχεία του φακέλλου προκύπτει ότι:

α) ο χώρος αυτός βρίσκεται κοντά σε μεγάλο κοινόχρηστο χώρο (Πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου), ανήκε δε στο Δήμο Ηρακλείου και προσκυρώθηκε στην ιδιοκτησία του αιτούντος με την υπ' αριθμόν 88/1979 πράξη προσκυρώσεως της Υπηρεσίας Πολεοδομίας Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής που κυρώθηκε με την υπ' αριθμόν ΥΠ/30071/2019/79/1979 απόφαση του Νομάρχη,

β) σε προηγούμενη πράξη του ίδιου Νομαρχιακού Συμβουλίου (24/1985) για το ίδιο θέμα, με την οποία γνωμοδότησε να απορριφθεί η πρόταση του Δήμου, αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι η ελαχίστη έκταση του προκειμένου κοινοχρήστου χώρου δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον. Με τα δεδομένα όμως αυτά, η Διοίκηση όφειλε ήδη να αιτιολογήσει ειδικώς αν, από το 1979, που προσκυρώθηκε ο χώρος αυτός στον αιτούνται αντί να χρησιμοποιηθεί ως κοινόχρηστος χώρος πρασίνου, μέχρι το 1986 που εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, αυξήθηκαν οι ανάγκες της περιοχής αυτής σε πράσινο, τέτοιο βαθμό ώστε να χρειάζεται ειδικώς ο μικρός αυτός χώρος, που γειτνιάζει μάλιστα με άλλο μεγάλο κοινόχρηστο χώρο, για την κάλυψη των αναγκών αυτών της περιοχής ελλείψει τυχόν άλλου καταλλήλου από απόψεως εκτάσεως και θέσεως χώρου. Για τους λόγους αυτούς η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι προσηκόντως αιτιολογημένη και πρέπει να ακυρωθεί.