Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 655/02

ΝΣΚ 655/2002


Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο
Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
   
Χρήστης
Κωδικός
  Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού
   
 
Νέοι χρήστες
Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
Δημιουργία νέου λογαριασμού

 

 

Νομικό Συμβούλιο του Κράτους 655/2002 (28-11-2002)

 

Αριθμός ερωτήματος: Το υπ' αριθμόν πρωτοκόλλου Υ2Γ/ΓΠ/8405/23-11-2001 έγγραφο της Γενικές Διευθύνσεως Υγείας - Διευθύνσεως Υγιεινής Περιβάλλοντος - Διευθύνσεως Δημόσιας Υγιεινής - του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας.

 

Περίληψη ερωτήματος: 1. Αν ο καθορισμός ορίου ηχοστάθμης από την παράγραφο 2, του άρθρου 4 της υπ' αριθμόν Α5/3010/1985 Υγειονομικής διατάξεως έρχεται σε αντίθεση με την οριζόμενη μικρή ισχύ του στερεοφωνικού μηχανήματος του άρθρου 41 της υπ' αριθμόν Α1Β/8577/1983 υγειονομικής διατάξεως και έτσι καταργείται η αντίστοιχη διάταξη (εδάφιο β', παράγραφος 1) του τελευταίου άρθρου, ή αν οι διατάξεις αυτές ισχύουν συμπληρωματικά και επομένως πρέπει να συντρέχουν οι προϋποθέσεις που ορίζουν αυτές, ως προς τα λοιπά καταστήματα των άρθρων 37, 38 και 39 της τελευταίας, ως άνω, Υγειονομικής διατάξεως.

 

2. Αν η ύπαρξη χωριστού χώρου δισκοθήκης και κονσόλας ήχου σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, καθώς και η απασχόληση ειδικού χειριστή του μηχανήματος (DJ) και η χρήση χωριστών ενισχυτών, equalizer, CD player, ενισχυμένων ηχείων ή ενσωματωμένου στερεοφωνικού συγκροτήματος, κατατάσσουν το κατάστημα στα Κέντρα Διασκεδάσεως και όχι στα λοιπά καταστήματα των άρθρων 37, 38 και 39 της ως άνω υγειονομικής διατάξεως και

 

3. Αν οι αρμόδιες Υπηρεσίες, προκειμένου να χορηγήσουν τις άδειες λειτουργίας και χρήσεως μουσικών οργάνων ενός λοιπού καταστήματος, μπορούν να κρίνουν κατά περίπτωση κάθε κατάστημα, τόσο ως προς την ισχύ του στερεοφωνικού συγκροτήματος, όσο και ως προς τη συγκρότησή του.

 

Επί των ως άνω ερωτημάτων το Β' Τμήμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, γνωμοδότησε ως εξής:

 

Ι. Σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του αναγκαστικού νόμου 2520/1940, περί υγειονομικών διατάξεων: Προς προστασία της δημόσιας υγείας εν γένει επιτρέπεται η έκδοση υγειονομικών διατάξεων, ων η εκτέλεσις δύναται ν' ανατίθεται εις αστυνομικά, υγειονομικά ή άλλα δημόσια όργανα, κατά δε τις διατάξεις των παραγράφων 1, 2 και 3 του άρθρου 2 του ιδίου αναγκαστικού νόμου:

 

{1. Τις υγειονομικές διατάξεις που προβλέπονται στο προηγούμενο άρθρο εκδίδει ο Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων... (Η παράγραφος αυτή έχει τροποποιηθεί ως άνω από την παράγραφο 2 του άρθρου 33 του νόμου 1650/1986 (ΦΕΚ 160/Α/1986).

 

2. Οι υγειονομικές διατάξεις δημοσιεύονται δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και ισχύουν μετά παρέλευσιν 15 ημερών από της δημοσιεύσεως ...

 

3. Οι υγειονομικές διατάξεις καταργούνται δι' ετέρας εκδιδομένης και δημοσιευομένης κατά τον αυτόν τρόπον ή παρελθούσης της δι' αυτών οριζόμενης χρονικής διάρκειας της ισχύος των...}

 

Κατόπιν εξουσιοδοτήσεως δοθείσας από την ως άνω διάταξη, εκδόθηκε η υπ' αριθμόν Α1Β/8577/1983 (ΦΕΚ 526/Β/1983) απόφαση του Υφυπουργού Υγείας (Υγειονομική Διάταξη), περί υγειονομικού ελέγχου και αδειών ιδρύσεως και λειτουργίας των εγκαταστάσεων επιχειρήσεων υγειονομικού ενδιαφέροντος, καθώς και των γενικών και ειδικών όρων ιδρύσεως και λειτουργίας των εργαστηρίων και καταστημάτων των τροφίμων ή και ποτών, στη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 1 της οποίας ορίζεται ότι:

 

{Υγειονομικός έλεγχος είναι η λεπτομερής εξέταση από τις αρμόδιες Υγειονομικές Υπηρεσίες των τροφίμων ..., καθώς και των αντικειμένων, των χώρων και των εγκαταστάσεων, που παρουσιάζουν υγειονομικό ενδιαφέρον, όπως αναλυτικά περιγράφονται κατωτέρω, στο άρθρο 2, για να διαπιστωθούν τυχόν δυσμενείς επιδράσεις στη δημόσια Υγεία και στο περιβάλλον γενικότερα.

 

Σκοπός του Υγειονομικού ελέγχου είναι η προστασία της Δημόσιας Υγείας.}

 

Στο τέταρτο εδάφιο του δευτέρου άρθρου της ιδίας Υγειονομικής Διατάξεως, μεταξύ των χώρων στους οποίους ασκείται ο Υγειονομικός έλεγχος αναφέρονται ρητά και οι αίθουσες δημοσίων θεαμάτων και γενικά τα υγειονομικού ενδιαφέροντος καταστήματα.

 

Περαιτέρω, στις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 41 της ιδίας ως άνω υγειονομικής διατάξεως ορίζονται τα εξής:

 

{Ορισμός: Κέντρο Διασκεδάσεως είναι ο στεγασμένος ή ακάλυπτος χώρος συγκεντρώσεως του Κοινού για την παρακολούθηση καλλιτεχνικού κυρίως μουσικού προγράμματος σε συνδυασμό με την παροχή φαγητών ή και ποτών, πέρα δε από τον χώρο αυτόν υπάρχουν οπωσδήποτε και οι προβλεπόμενοι από τα οικεία άρθρα, αναλόγως των προσφερομένων ειδών (άρθρα 37, 38 ή 39 της παρούσας), στεγασμένοι χώροι με την απαραίτητη συγκρότηση και εξοπλισμό.

 

Δεν θεωρούνται Κέντρα Διασκεδάσεως τα καταστήματα των άρθρων 37, 38 και 39, στα οποία, κατόπιν άδειας της αρμόδιας Αστυνομικής Αρχής (Η αρμοδιότητα έχει ήδη μεταβιβασθεί στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης με τις διατάξεις του άρθρου 41 του νόμου 2218/1994) και σύμφωνα με τις ισχύουσες σχετικές Αστυνομικές Διατάξεις, γίνεται χρήση ορισμένων έγχορδων μουσικών οργάνων (πιάνο, βιολί, κιθάρα και τα όμοια), χωρίς ενισχυτή και μεγάφωνα, ή στερεοφωνικού μηχανήματος μικρής ισχύος, ανάλογης με το χώρο, για τη δημιουργία ευχάριστης ατμόσφαιρας στο κατάστημα. Στα καταστήματα αυτά δεν επιτρέπεται ο χορός.}

 

Είναι δε καταστήματα των άρθρων 37, 38 και 39, τα καταστήματα προσφοράς ποτών, χωρίς φαγητό, σε καθισμένους πελάτες, καταστήματα στα οποία παρασκευάζονται ή και προσφέρονται σε καθισμένους πελάτες φαγητά με την συνοδεία ή μη ποτών και καταστήματα στα οποία παρασκευάζονται και προσφέρονται γλυκίσματα και κάθε είδους παρασκευάσματα γάλακτος κ.λ.π. σε καθισμένους πελάτες, όπως ρητά ορίζεται στους τίτλους των άρθρων αυτών.

 

Τέλος, σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 5 του άρθρου 6 της ιδίας ως άνω υπ' αριθμόν Α1Β/8577/1983 υγειονομικής διατάξεως:

 

{Θεωρείται ίδρυση νέου καταστήματος ή εργαστηρίου ή εργοστασίου υγειονομικού ενδιαφέροντος και συνεπώς απαιτείται νέα άδεια ιδρύσεως και λειτουργίας τούτου η μεταφορά ή επέκταση ή αλλαγή ή μεταβίβαση του, καθώς και η ουσιώδης τροποποίηση των υγειονομικών όρων λειτουργίας του, εκτός αν, κατά τις διαπιστώσεις της αρμόδιας Υγειονομικής Υπηρεσίας, η γινομένη τροποποίηση είχε σαν συνέπεια τη Βελτίωση των υγειονομικών συνθηκών λειτουργίας τούτου ...}

 

Επακολούθησε η έκδοση της υπ' αριθμόν Α5/3010/1985 Υγειονομικής Διατάξεως (ΦΕΚ 4/Β/1986), περί Μέτρων προστασίας της Δημόσιας Υγείας από θορύβους μουσικής των Κέντρων Διασκέδασης και των λοιπών καταστημάτων, στις διατάξεις της οποίας ορίζονται τα κατωτέρω:

 

{Άρθρο 1. Σκοπός.

 

Σκοπός της παρούσας είναι ο υγειονομικός έλεγχος και η λήψη μέτρων προστασίας της Δημόσιας Υγείας από θορύβους που δημιουργούνται στα κέντρα διασκεδάσεως κ.λ.π. καταστήματα, μόνο από τη μουσική.

 

Άρθρο 2. Ορισμοί

 

1. Ηχοστάθμη ή σταθμισμένη στάθμη ηχητικής πίεσης λέγεται το μέγεθος ... Έτσι έχουμε την Α - ηχοστάθμη... που δίνεται με τον τύπο ..., τη Β - ηχοστάθμη, τη C - ηχοστάθμη κ.λ.π. ...

 

4. ... Μεγίστη Α- ηχοστάθμη La MAX είναι η ανώτατη τιμή της Α ηχοστάθμης που επαναλαμβάνεται πολλές φορές κατά τη διάρκεια της μέτρησης...

 

7. Ισχύουσα Υγειονομική Διάταξη νοείται η Υγειονομική διάταξη υπ' αριθμόν Α1Β/8577/1983 (ΦΕΚ 526/Β/1983) (ΦΕΚ 646/Β/1983), (ΦΕΚ 672/Β/1983) ...

 

Άρθρο 4. Επιτρεπόμενη ηχητική στάθμη λειτουργίας.

 

1. Η επιτρεπόμενη μεγίστη Α - ηχοστάθμη μέσα στα Κέντρα Διασκέδασης καθορίζεται σε 100 dB (Α)

 

2. Για τα υπόλοιπα καταστήματα με μουσική τα οποία δεν θεωρούνται σύμφωνα με την ισχύουσα Υγειονομική Διάταξη Κέντρα Διασκέδασης, n επιτρεπόμενη μεγίστη ηχοστάθμη μέσα σ' αυτά καθορίζεται σε 80 dB (A)...

 

Άρθρο 7. Τα οριζόμενα από το άρθρο 41 της Α1Β/8577/1983 υγειονομικής διατάξεως ισχύουν εφόσον δεν έρχονται σε αντίθεση με την παρούσα.

 

Διαδικασίες έκδοσης άδειας, υποβολής δικαιολογητικών και λοιποί όροι λειτουργίας που δεν προβλέπονται από την παρούσα Υγειονομική Διάταξη θα γίνονται σύμφωνα με όσα αντίστοιχα ορίζονται στην ισχύουσα Α1Β/8577/1983 υγειονομική διάταξη ...}

 

Εξ άλλου, με τις διατάξεις του άρθρου 41 του νόμου 2218/1994 Ίδρυση νομαρχιακής αυτοδιοίκησης, τροποποίηση διατάξεων για την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση και την περιφέρεια και άλλες διατάξεις (ΦΕΚ 90/Α/1994), ορίστηκε ότι:

 

{1. Τα άρθρα 24 και 25 και η παράγραφος 3 του άρθρου 26 του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα (προεδρικό διάταγμα 323/1989 (ΦΕΚ 146/Α/1989)) καταργούνται και το άρθρο 23 αντικαθίσταται ως εξής:

 

{Η διοίκηση όλων των τοπικών υποθέσεων ανήκει στην αρμοδιότητα των δήμων και των κοινοτήτων, ... Στην αρμοδιότητα των δήμων και των κοινοτήτων ανήκουν ιδίως: α) ... ι)θ) η χορήγηση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας όλων των καταστημάτων και επιχειρήσεων, οι όροι λειτουργίας των οποίων καθορίζονται από υγειονομικές διατάξεις ... κ)β) η χορήγηση των αδειών λειτουργίας μουσικής σε δημόσια κέντρα, που προβλέπονται από αστυνομικές διατάξεις και χορηγούνται σύμφωνα με την Α5/3010/1985 υγειονομική διάταξη (ΦΕΚ 593/Β/1985) ...}}

 

Σύμφωνα δε με τις διατάξεις του άρθρου 25 του προεδρικού διατάγματος 410/1995 Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας (άρθρο 11 του νόμου 2307/1995 (ΦΕΚ 113/Α/1995)), και υπό τον τίτλο Καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος,

 

{1. Για τη χορήγηση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας όλων των καταστημάτων και επιχειρήσεων οι όροι λειτουργίας των οποίων καθορίζονται από υγειονομικές διατάξεις, εφαρμόζονται οι ισχύουσες κάθε φορά υγειονομικές και άλλες διατάξεις, καθώς και οι διατάξεις που αναφέρονται στις χρήσεις γης, τους όρους δόμησης, την προστασία του πολιτιστικού και δομημένου περιβάλλοντος και τη δασική νομοθεσία.

 

2. Η άδεια ίδρυσης και λειτουργίας όλων των καταστημάτων και επιχειρήσεων, οι όροι λειτουργίας των οποίων καθορίζονται από την Α1Β/8577/1983 υγειονομική διάταξη .... χορηγείται από το δήμαρχο ή τον πρόεδρο της κοινότητας ύστερα από απόφαση του οικείου δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, που εκδίδεται μετά από προέλεγχο του σχετικού αιτήματος του ενδιαφερομένου ...

 

3. ...

 

4. ...

 

5. Όπου στον αναγκαστικό νόμο 2520/1940, στον Υγειονομικό Κανονισμό, κατά το μέρος που αυτός εξακολουθεί να ισχύει και στις Υγειονομικές Διατάξεις, με τις οποίες προβλέπονται όροι και προϋποθέσεις για την ίδρυση και λειτουργία καταστημάτων και επιχειρήσεων υγειονομικού ενδιαφέροντος, αναφέρεται η αστυνομική αρχή ως αρμόδια για την εκτέλεση των διοικητικών πράξεων και το κλείσιμο των άνευ αδείας λειτουργούντων καταστημάτων και επιχειρήσεων υγειονομικού ενδιαφέροντος, νοείται το όργανο που ορίζεται από το αρμόδιο δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο, το οποίο δύναται όπου κρίνει αναγκαίο να ζητά και τη συνδρομή της Αστυνομίας...}

 

II. Από το συνδυασμό των ως άνω διατάξεων προκύπτουν τα εξής:

 

Στα καταστήματα των άρθρων 37, 38 και 39 της ως άνω υπ' αριθμόν Α1Β/8577/1983 υγειονομικής διατάξεως, (όπως καφενεία, καφετέριες, μπαρ, κυλικεία, εστιατόρια, ταβέρνες, ζαχαροπλαστεία κ.λ.π.), που δεν θεωρούνται κέντρα διασκεδάσεως του εδαφίου πρώτου, της παραγράφου 1, του άρθρου 41 της ιδίας υγειονομικής διατάξεως, (στα οποία κέντρα διασκεδάσεως γίνεται η παρακολούθηση καλλιτεχνικού κυρίως μουσικού προγράμματος), μπορεί, μετά από άδεια, πριν της αρμόδιας Αστυνομικής Αρχής και τώρα του οικείου οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης και σύμφωνα με τις ισχύουσες Αστυνομικές Διατάξεις (περί κοινής ησυχίας και λοιπών) να γίνεται χρήση ορισμένων εγχόρδων μουσικών οργάνων (πιάνο, βιολί, κιθάρα κ.λ.π.) υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα χρησιμοποιείται ενισχυτής ή μεγάφωνα ή στερεοφωνικού μηχανήματος μικρής ισχύος, ανάλογης με το χώρο, για τη δημιουργία ευχάριστης ατμόσφαιρας, χωρίς, όμως, να επιτρέπεται ο χορός, κατά τα αναφερόμενα στο δεύτερο εδάφιο του ανωτέρω άρθρου 41 παράγραφος 1 της Υγειονομικής αυτής Διατάξεως. Το άρθρο αυτό εξακολουθεί να ισχύει, εφόσον οι διατάξεις του δεν έρχονται σε αντίθεση με αυτές της προαναφερθείσας υπ' αριθμόν A5/3010/1985 Υγειονομικής Διατάξεως, περί μέτρων προστασίας της Δημόσιας υγείας από θορύβους μουσικής των κέντρων διασκέδασης και των λοιπών καταστημάτων, στις διατάξεις της μεν παραγράφου 1 του άρθρου 4 της οποίας ορίζεται ότι,η επιτρεπόμενη μεγίστη Α-ηχοστάθμη στα κέντρα διασκεδάσεως καθορίζεται σε 100 dB (Α),της δε παραγράφου 2 του ιδίου άρθρου ότι, για τα υπόλοιπα καταστήματα με μουσική, που δεν θεωρούνται κατά την υπ' αριθμόν Α1Β/8577/1983 υγειονομική διάταξη κέντρα διασκεδάσεως (δηλαδή αυτά των άρθρων 37, 38 και 39 της Υγειονομικής αυτής διατάξεως), η επιτρεπόμενη μεγίστη ηχοστάθμη μέσα σ' αυτά καθορίζεται σε 80 dB (Α). Είναι δε μεγίστη Α ηχοστάθμη, κατά τα αναφερόμενα στη διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 2 της υπ' αριθμόν A5/3010/1985 υγειονομικής διατάξεως, η ανώτατη τιμή της Α ηχοστάθμης, που επαναλαμβάνεται πολλές φορές κατά τη διάρκεια της μέτρησης.

 

Η προεκτεθείσα προϋπόθεση της διατάξεως του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 1 του ανωτέρω άρθρου 41, περί δυνατότητας χρήσεως στα λοιπά καταστήματα, που δεν θεωρούνται κέντρα διασκεδάσεως, στερεοφωνικού μηχανήματος μικρής ισχύος ανάλογης με το χώρο, για τη δημιουργία ευχάριστης ατμόσφαιρας στο κατάστημα, ουδόλως έρχεται σε αντίθεση με αυτή της ως άνω διατάξεως της παραγράφου 2 του άρθρου 4 της υπ' αριθμόν A5/3010/1985 υγειονομικής διατάξεως, όπου αναφέρεται ότι, μέσα στα καταστήματα αυτά, η επιτρεπόμενη μεγίστη ηχοστάθμη καθορίζεται σε 80 dB (Α) και επομένως εξακολουθούν να ισχύουν και οι δύο διατάξεις και οι προϋποθέσεις που προβλέπουν αυτές συμπληρωματικά. Και τούτο διότι, το ότι, όταν γίνονται μετρήσεις της ηχοστάθμης στα καταστήματα αυτά από τα αρμόδια όργανα, που δεν είναι και συνεχείς, λόγω αντικειμενικών δυσκολιών (έλλειψη χρόνου, όχι αρκετός αριθμός υπαλλήλων, πολλά καταστήματα με μουσική κ.λ.π), η μεγίστη Α - ηχοστάθμη, δηλαδή η ανώτατη τιμή της Α - ηχοστάθμης, που επαναλαμβάνεται πολλές φορές, μπορεί να μη ξεπερνά τα 80 dB (Α), δεν σημαίνει ότι, άλλες φορές που λειτουργούν τα καταστήματα και που δεν γίνονται μετρήσεις, η μεγίστη Α - ηχοστάθμη δεν είναι δυνατόν να ξεπεράσει τα 80 dB (Α), όταν υπάρχουν στερεοφωνικά μηχανήματα μεγάλης ισχύος, ανάλογα με τον χώρο, πράγμα παράνομο και βλαβερό για τη δημόσια υγεία. Στο εδάφιο β', της παραγράφου 1, του άρθρου 41 της Α1Β/8577/1983 υγειονομικής διατάξεως ορίζονται αυστηρά οι προϋποθέσεις που απαιτούνται για να δοθεί από την αρμόδια Αρχή άδεια χρήσεως μουσικής στα καταστήματα των άρθρων 37, 38 και 39 αυτής, που δεν θεωρούνται κέντρα διασκεδάσεως, ενώ στη διάταξη της ως άνω παραγράφου 2 του άρθρου 4 της υπ' αριθμόν A5/3010/1985 υγειονομικής διατάξεως καθορίζεται το όριο της επιτρεπόμενης μεγίστης Α-ηχοστάθμης στα ίδια κέντρα, που επαναλαμβάνεται πολλές φορές και που ανέρχεται στα 80 d b (Α), κατά τη διάρκεια της μέτρησης και που προϋποθέτει να έχει προηγηθεί ηχομέτρηση, με ειδικό ηχόμετρο, (βλέπε γνωμοδότηση Εισαγγελίας Αρείου Πάγου 16/1989), ήτοι δύο διαφορετικά πράγματα, που απαιτεί ο νόμος να υπάρχουν και κατά τον χρόνο χορηγήσεως της άδειας χρήσεως μουσικής και καθ' όλη τη διάρκεια που λειτουργεί το κατάστημα με μουσική, διότι αλλιώς, υπάρχει παράβαση των ανωτέρω Υγειονομικών Διατάξεων που επισύρει τις προβλεπόμενες από τις οικείες διατάξεις διοικητικές και ενδεχομένως και ποινικές κυρώσεις.

 

Πάντως, αυτό που απαιτεί ο νόμος, κατά τα προαναφερθέντα, είναι όταν υπάρχει στερεοφωνικό μηχάνημα στα λοιπά καταστήματα, αυτό να είναι μικρής ισχύος, ανάλογα με το χώρο και αν γίνεται χρήση ορισμένων εγχόρδων μουσικών οργάνων (πιάνου, βιολιού, κιθάρας κ.λ.π.) να μη χρησιμοποιείται ενισχυτής και μεγάφωνα και δεν ρυθμίζεται κάτι σχετικά με την ύπαρξη ή όχι χωριστού χώρου δισκοθήκης και κονσόλας ήχου σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, την απασχόληση ειδικού χειριστή του μηχανήματος (DJ), τη χρήση χωριστών ενισχυτών, equalizer, CD player κ.λ.π.

 

Επομένως και ελλείψει σχετικής διατάξεως που να προσδιορίζει ποιο στερεοφωνικό μηχάνημα είναι μικρής ισχύος οι αρμόδιες Υπηρεσίες δια των οργάνων τους, που έχουν τις ειδικές γνώσεις, όταν πρόκειται να χορηγήσουν άδειες λειτουργίας και χρήσεως μουσικών οργάνων σε καταστήματα των άρθρων 37, 38 και 39 της υπ' αριθμόν Α1Β/8577/1983 υγειονομικής διατάξεως, που δεν θεωρούνται κέντρα διασκεδάσεως, αλλά και καθ' όλη τη διάρκεια της λειτουργίας τους, οσάκις κάνουν τον απαιτούμενο έλεγχο, θα πρέπει να κρίνουν, κατά περίπτωση σε κάθε κατάστημα, αν η ισχύς του εκεί χρησιμοποιουμένου στερεοφωνικού μηχανήματος είναι μικρή, ανάλογα με το χώρο, ανεξάρτητα από τη συγκρότηση του μηχανήματος και την ύπαρξη χωριστού ή όχι χώρου δισκοθήκης. Στην περίπτωση δε που η ισχύς δεν κριθεί μικρή, ή δεν χορηγείται η άδεια χρήσεως μουσικής ή ανακαλείται αυτή και επιβάλλονται και οι λοιπές προβλεπόμενες από τις οικείες διατάξεις διοικητικές και ποινικές κυρώσεις. Όταν δε, παρά την ανάκληση της άδειας χρήσεως μουσικής, εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται στα λοιπά καταστήματα των άρθρων 37, 38 και 39 της ως άνω υγειονομικής διατάξεως στερεοφωνικά μεγάλης ισχύος, ανάλογα με τον χώρο, αυτά αποτελούν πλέον κέντρα διασκεδάσεως, και, προφανώς, πρόκειται περί ουσιώδους τροποποιήσεως των υγειονομικών όρων λειτουργίας των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, η οποία προφανώς δεν έχει σαν συνέπεια τη βελτίωση των όρων αυτών, αλλά τη χειροτέρευση τους. Αυτό θεωρείται ίδρυση νέου καταστήματος (κέντρου διασκεδάσεως) και συνεπώς απαιτείται νέα άδεια ιδρύσεως και λειτουργίας τούτου, (βλέπε και γνωμοδότηση ΝΣΚ 501/2000). Στην τελευταία, όμως, περίπτωση, πάλι η μεγίστη Α- ηχοστάθμη δεν πρέπει να ξεπερνά τα 100 dB (Α), αυτή τη φορά, που ισχύουν για τα κέντρα διασκεδάσεως.

 

III. Ενόψει των προαναφερθέντων στα ως άνω τεθέντα σκέλη του ερωτήματος προσήκουν οι απαντήσεις:

 

α) Ότι στα καταστήματα του δεύτερου εδαφίου, της παραγράφου 1, του άρθρου 41 της Α1Β/8577/1983 υγειονομικής διατάξεως μπορεί να δοθεί άδεια χρήσεως μουσικής, όταν συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις των διατάξεων του εδαφίου αυτού (εάν χρησιμοποιείται στερεοφωνικό μηχάνημα πρέπει να είναι μικρής ισχύος ανάλογα με το χάρο) και αυτές οι προϋποθέσεις πρέπει να συντρέχουν καθ' όλο το διάστημα της ισχύος τικ άδειας χρήσεως μουσικής και συγχρόνως και συμπληρωματικά, κατά την μέτρηση της μεγίστης Α - ηχοστάθμης θα πρέπει, κάθε φορά, να διαπιστώνεται από τα αρμόδια για τον σχετικό έλεγχο όργανα, ότι μέσα στα καταστήματα αυτά, αυτή δεν ξεπερνά τα 80 dB (Α).

 

β) Δεν έχει εκ του νόμου σημασία ο χώρος τοποθετήσεως και η συγκρότηση του τυχόν υπάρχοντος στερεοφωνικού μηχανήματος στα ως άνω λοιπά καταστήματα, αλλά κάθε φορά, τα αρμόδια προς έλεγχο όργανα, θα κρίνουν, κατά περίπτωση, αν το μηχάνημα αυτό είναι μικρής ισχύος, ανάλογα με το χώρο και αν υπάρχει ή όχι υπέρβαση του επιτρεπόμενου νόμιμου ορίου (80 dB(Α)) της μεγίστης Α - ηχητικής στάθμης λειτουργίας, όπως απαιτείται στα καταστήματα των άρθρων 37, 38 και 39 της ως άνω υπ' αριθμόν Α1Β/8577/1983 υγειονομικής διατάξεως, που δεν θεωρούνται κέντρα διασκεδάσεως.

 

Η Εισηγήτρια Πάρεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους

 

Αθήνα 02-12-2002

 



Copyright © 2017 TechnoLogismiki. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.