|
1. Ως λατομικές περιοχές δύνανται να χαρακτηρισθούν δημόσιες, δημοτικές, κοινοτικές ή ιδιωτικές εκτάσεις, ως και εκτάσεις, που ανήκουν σε Νομικά Πρόσωπα Δημόσιου Δικαίου, οι οποίες προσφέρονται, κυρίως από πλευράς ποιότητας πετρωμάτων, μορφολογίας της περιοχής, υπάρξεως αποθεμάτων και συνθηκών προσπελάσεως προ αυτές και προς τα καταναλωτικά κέντρα, για την εκμετάλλευση λατομικών ορυκτών της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του παρόντος.
2. Οι λατομικές περιοχές σε κάθε νομό καθορίζονται έως 22-08-2016 με απόφαση του αρμόδιου Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και εκδίδεται ύστερα από σύμφωνη γνώμη της επιτροπής της παραγράφου 3 του παρόντος, κατόπιν αιτιολογημένης γνώμης του περιφερειακού συμβουλίου, που παρέχεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας 2 μηνών, αφότου ζητηθεί.
Η ως άνω επιτροπή δύναται κατ' εξαίρεση να συγκροτείται από τον αρμόδιο Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας και κατόπιν αιτήσεως ενδιαφερομένου για τον καθορισμό περιοχής προσφερόμενης ως λατομικής. Η αίτηση πρέπει επί ποινή απαραδέκτου να συνοδεύεται από παράβολο 1.000.000 δραχμών.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 2 τίθεται όπως τροποποιήθηκε με τις παραγράφους 1 και 3 του άρθρου 182 του νόμου 4001/2011 (ΦΕΚ 179/Α/2011). |
3. Η επιτροπή καθορισμού λατομικών περιοχών είναι οκταμελής, συγκροτείται με απόφαση του οικείου Περιφερειάρχη και αποτελείται από έναν υπάλληλο ως τακτικό μέλος με τον αναπληρωτή του, προερχόμενους από καθεμία από τις κατωτέρω υπηρεσίες:
1) το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ειδικότητας Μηχανικού Μεταλλείων,
2) τη Διεύθυνση Δασών της οικείας Περιφερειακής Ενότητας,
3) τη Διεύθυνση Τεχνικών Έργων της οικείας Περιφερειακής Ενότητας, ειδικότητας πολιτικού μηχανικού ή τοπογράφου μηχανικού ή αρχιτέκτονα μηχανικού,
4) την Τεχνική Υπηρεσία του δήμου της έδρας του οικείου νομού ειδικότητας τοπογράφου μηχανικού ή πολιτικού μηχανικού. Σε περίπτωση που δεν υπηρετεί υπάλληλος της συγκεκριμένης ειδικότητας ορίζεται υπάλληλος προερχόμενος από την Τεχνική Υπηρεσία άλλου δήμου εντός των γεωγραφικών ορίων του νομού.
5) το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού αρμόδιο για θέματα αρχαιοτήτων,
6) τη Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της οικείας Περιφέρειας, ειδικότητας μηχανικού, κατά προτίμηση πολεοδόμου χωροτάκτη,
7) το Ινστιτούτο Γεωλογικών Μεταλλευτικών Ερευνών και Μελετών (ΙΓΜΕΜ) ειδικότητας γεωλόγου ή μηχανικού μεταλλείων και
8) έναν εκπρόσωπο των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, οριζόμενο από την Περιφερειακή Ένωση Δήμων (ΠΕΔ) της οικείας Περιφέρειας.
Οι υπάλληλοι των περιπτώσεων 1 και 5 ορίζονται από τον αρμόδιο Υπουργό, των περιπτώσεων 3, 4, 6 και 8 από τον Περιφερειάρχη, της περίπτωσης 2 από τον Γενικό Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης και της περίπτωσης 7 από τη διοίκηση του Ινστιτούτου Γεωλογικών Μεταλλευτικών Ερευνών και Μελετών.
Η επιτροπή βρίσκεται σε απαρτία εφόσον παρίστανται τα 5/8 των μελών και οι αποφάσεις της λαμβάνονται κατά πλειοψηφία των παρόντων μελών. Πρόεδρος της επιτροπής ορίζεται ο υπάλληλος του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Σε περίπτωση ισοψηφίας υπερισχύει η ψήφος του προέδρου.
Οι λεπτομέρειες για τη λειτουργία της επιτροπής, καθώς και ο προσδιορισμός του χρονικού ορίζοντα κάλυψης των αναγκών του νομού σε αδρανή υλικά, καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
Ο καθορισμός λατομικών περιοχών ισχύει για 5 έτη από την ημερομηνία δημοσιεύσεως της οικείας αποφάσεως του Περιφερειάρχη, δύναται δε να παραταθεί για μία ακόμη διετία με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κατόπιν αιτιολογημένης προτάσεως του Περιφερειάρχη.
Εφόσον δεν γίνει ενεργοποίηση της περιοχής εντός των προθεσμιών αυτών, η έκταση αποχαρακτηρίζεται με απόφαση του Περιφερειάρχη.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 3 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 10 του νόμου 4203/2013 (ΦΕΚ 235/Α/2013). |
4. Μέσα στις λατομικές περιοχές, καθώς και σε απόσταση τουλάχιστον 1.000 m έξω από την οριογραμμή τους, απαγορεύεται η επέκταση του σχεδίου πόλεως ή η δημιουργία ανεξάρτητου ρυμοτομικού σχεδίου ή η ανέγερση οποιουδήποτε κτίσματος, με εξαίρεση εκείνα που εξυπηρετούν τη λατομική δραστηριότητα, για τα οποία αποφαίνεται ο αρμόδιος Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας. Η απαγόρευση αυτή δεν ισχύει για την ανέγερση και λειτουργία κτιριακών και μηχανολογικών εγκαταστάσεων όπου ασκούνται δραστηριότητες, οι οποίες διέπονται από τις διατάξεις του νόμου 2516/1997 (ΦΕΚ 159/Α/1997), όπως αυτές ισχύουν, μετά την αντικατάσταση τους, καθώς και για τις εγκαταστάσεις έργων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), και τις εγκαταστάσεις κάθε μορφής Βιομηχανικών και Επιχειρηματικών Περιοχών (ΒΕΠΕ) που προβλέπονται στο νόμο 2545/1997 (ΦΕΚ 254/Α/1997) σε αποστάσεις μεγαλύτερες των 500 m από τα όρια των λατομικών περιοχών. Η ανωτέρω απόσταση, όταν πρόκειται για πυλώνες ανεμογεννητριών, ορίζεται στα 150 m. Οι αποστάσεις αυτές μπορεί να περιορίζονται, κατά περίπτωση, ύστερα από εισήγηση της αρμόδιας Επιθεώρησης Μεταλλείων, με αιτιολογημένη απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, εφόσον το ανάγλυφο της περιοχής και οι συγκεκριμένες συνθήκες το επιτρέπουν.
Η τήρηση της εφαρμογής των διατάξεων της παρούσας παραγράφου ανατίθεται στα οικεία πολεοδομικά όργανα του νόμου 1577/1985 (Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός) όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.
Ομοίως, το όριο των 1.000 m δεν ισχύει για την ανέγερση κτιρίων που προορίζονται για γεωργοκτηνοτροφικές, υδατοκαλλιεργητικές εγκαταστάσεις, στέγαστρα σφαγής, γεωργικές αποθήκες, δεξαμενές και θερμοκήπια, όπως αυτά περιγράφονται στο άρθρο 163 του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας (ΦΕΚ 580/Δ/1999), τα οποία χωροθετούνται σε αποστάσεις μεγαλύτερες των 500 m από τα όρια της λατομικής περιοχής, εξαιρουμένων των πτηνοτροφικών και μονάδων για τις οποίες απαιτείται και προηγούμενη θετική γνωμοδότηση της Επιτροπής Σταυλισμού του άρθρου 4 του νόμου 4056/2012 (ΦΕΚ 52/Α/2012), όπως ισχύει.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 4 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 17 του νόμου 3335/2005 (ΦΕΚ 95/Α/2005) και με το άρθρο 14 του νόμου 3438/2006 (ΦΕΚ 33/Α/2006) και τροποποιήθηκε με την παράγραφο 3 του άρθρου 182 του νόμου 4001/2011 (ΦΕΚ 179/Α/2011), με την παράγραφο 2 του άρθρου 41 του νόμου 4409/2016 (ΦΕΚ 136/Α/2016). |
4. α. Σε νησιωτικές περιοχές, στις οποίες η στενότητα των χώρων δεν παρέχει τη δυνατότητα τήρησης της απόστασης των 1.000 m της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 του νόμου 2115/1993, ή σε παραμεθόριες περιοχές, στις οποίες υφίσταται επιτακτική ανάγκη εξασφάλισης αδρανών υλικών για την ομαλή λειτουργία της αγοράς και την εκτέλεση δημοσίων έργων, είναι δυνατός ο περιορισμός της απόστασης αυτής, από μέρος ή το σύνολο των ορίων της λατομικής περιοχής, με τη σχετική απόφαση καθορισμού της.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 4)α προστέθηκε με το άρθρο 11 του νόμου 4203/2013 (ΦΕΚ 235/Α/2013). |
4. β. Για τον περιορισμό της ανωτέρω απόστασης, η επιτροπή της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου συνεκτιμά την έκταση της λατομικής περιοχής, τη μορφολογία και το ανάγλυφο του εδάφους, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του πετρώματος που πρόκειται να εξορυχθεί και τον τρόπο εξόρυξής του, καθώς και το μέγεθος και το είδος του γειτνιάζοντος ρυμοτομικού σχεδίου και των κτισμάτων, με σκοπό την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων, των περιοίκων και των διερχόμενων και την προστασία του περιβάλλοντος.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 4)β προστέθηκε με το άρθρο 11 του νόμου 4203/2013 (ΦΕΚ 235/Α/2013). |
4. γ. Σε κάθε περίπτωση, ο περιορισμός της ανωτέρω απόστασης, καθώς και οι αποστάσεις που προβλέπονται στις διατάξεις των παραγράφων 2, 3, 4 του άρθρου 85 του Κανονισμού Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών (Υπουργική απόφαση οίκοθεν Δ7/Α/12050/2223/2011 (ΦΕΚ 1227/Β/2011)), από τα όρια της λατομικής περιοχής δεν επιτρέπεται να είναι μικρότερα από τα ελάχιστα προβλεπόμενα από το συγκεκριμένο κανονισμό για τη χωροθέτηση των εξορυκτικών εργασιών με χρήση εκρηκτικών υλών.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 4)γ προστέθηκε με το άρθρο 11 του νόμου 4203/2013 (ΦΕΚ 235/Α/2013). |
5. Η εκμετάλλευση των λατομείων αδρανών υλικών εντός των λατομικών περιοχών χαρακτηρίζεται ως δημοσίας ωφελείας. Στις περιοχές αυτές το δικαίωμα εκμεταλλεύσεως των αδρανών υλικών υπερισχύει κατ' αρχήν του δικαιώματος εκμεταλλεύσεως οποιασδήποτε κατηγορίας ορυκτών.
Κατ' εξαίρεση, αν υπάρχουν κοιτάσματα μεταλλευμάτων ή βιομηχανικών ορυκτών ή μαρμάρων σε σημαντικές ποσότητες και έχουν ουσιώδη σημασία για την εθνική οικονομία, το δικαίωμα εκμεταλλεύσεως των ορυκτών αυτών υπερισχύει. Στην περίπτωση αυτήν εκδίδεται απόφαση του Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
6. Τα αδρανή υλικά, που εξορύσσονται κατά την εκμετάλλευση οποιασδήποτε κατηγορίας ορυκτών, διατίθενται ελεύθερα από τον εκμεταλλευτή, ο οποίος υποχρεούται στην καταβολή αναλογικού μισθώματος στον ιδιοκτήτη της εκτάσεως του χώρου εκμεταλλεύσεως και για όσο χρόνο έχει το δικαίωμα εκμεταλλεύσεως. Το ανωτέρω μίσθωμα ανέρχεται σε ποσοστό 10% στην τιμή πωλήσεως επί δαπέδου των ακατέργαστων υλικών ή 5% στην τιμή πωλήσεως επί δαπέδου των επεξεργασμένων υλικών.
Συμβάσεις αποκομιδής υλικών, που έχουν καταρτισθεί, εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι τη λήξη τους.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 του νόμου 2115/1993 (ΦΕΚ 15/Α/1993). |