ΣτΕ 3218/2010
 Περιεχόμενα |  Προηγούμενο |  Επόμενο |
|
Αριθμός 3218/2010
Το Συμβούλιο της Επικρατείας
Ολομέλεια
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 07-05-2010, με την εξής σύνθεση: Παναγιώτης Πικραμμένος, Πρόεδρος, Ν. Σακελλαρίου, Α. Ράντος, Αντιπρόεδροι, Αγγελική Θεοφιλοπούλου, Ε. Δανδουλάκη, Ε. Σαρπ, Χ. Ράμμος, Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, Δ. Αλεξανδρής, Μ.-Ε. Κωνσταντινίδου, Γ. Ποταμιάς, Μ. Γκορτζολίδου, Ι. Ζόμπολας, Σ. Μαρκάτης, Δ. Γρατσίας, Α. Ντέμσιας, Σ. Παραμυθιώτης, Φ. Ντζίμας, Σ. Χρυσικοπούλου, Η. Τσακόπουλος, Β. Καλαντζή, Μ. Σταματελάτου-Μπεριάτου, Μ. Παπαδοπούλου, Α. Καλογεροπούλου, Ε. Κουσιουρής, Α. Σταθάκης, Β. Ραφτοπούλου, Σύμβουλοι, Σ. Βιτάλη, Χ. Λιάκουρας, Σ. Κωνσταντίνου, Πάρεδροι. Γραμματέας η Ε. Κουμεντέρη.
Για να δικάσει την από 25-10-2006 αίτηση:
των: 1) __________, 2) __________, κατοίκων Δημοτικού Διαμερίσματος Αγίου Βασιλείου Δήμου Τενέας Κορινθίας, οι οποίοι παρέστησαν με τον δικηγόρο Χρήστο Βαρδάκα (Αριθμός Μητρώου 2389), που τον διόρισαν με πληρεξούσιο,
κατά: 1) του Υπουργού Ανάπτυξης, ο οποίος παρέστη με τον Ε. Τσάκα, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και 2) της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κορινθίας, η οποία δεν παρέστη,
και κατά του παρεμβαίνοντος __________, κατοίκου Αγίου Βασιλείου Κορινθίας, ο οποίος δεν παρέστη.
H πιο πάνω αίτηση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, κατόπιν της υπ' αριθμόν 3189/2009 αποφάσεως του Ε' Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, προκειμένου να επιλύσει η Ολομέλεια το ζήτημα που αναφέρεται στην απόφαση.
Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες επιδιώκουν να ακυρωθούν: 1) η υπ' αριθμόν 20759/23-12-2005 απόφαση της Γενικής Γραμματέως της Περιφέρειας Πελοποννήσου, 2) η υπ' αριθμόν Φ.14.2/1458/03-10-2005 θεώρηση υπό της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κορινθίας (Διεύθυνση Βιομηχανίας) της ειδικής δήλωσης του __________ για την απαλλαγή του από την υποχρέωση εφοδιασμού του με άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας (άρθρο 5 του νόμου 3325/2005) του επαγγελματικού εργαστηρίου του (οινοποιείου και εμφιαλωτηρίου κρασιού) στο Δημοτικό Διαμέρισμα Αγίου Βασιλείου του Δήμου Τενέας του Νομού Κορινθίας, 3) η υπ' αριθμόν 8256/27-09-2005 απόφαση της Διεύθυνσης Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Κορινθίας (Έγκριση περιβαλλοντικών όρων της μονάδας παραγωγής και εμφιάλωσης οίνου του __________ στον Άγιο Βασίλειο του Δήμου Τενέας) και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της παραπεμπτικής αποφάσεως, η οποία επέχει θέση εισηγήσεως από την Εισηγητή, Σύμβουλο Αγγελική Θεοφιλοπούλου.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο των αιτούντων, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τον εκπρόσωπο του Υπουργού, που ζήτησε την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου και
Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
Σκέφθηκε κατά το Νόμο
1. Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (ειδικά γραμμάτια παραβόλου 710748 και 1464707/2006).
2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση: α) της 8256/27-09-2005 αποφάσεως του Νομάρχη Κορινθίας, με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για την εγκατάσταση και λειτουργία μονάδας παραγωγής και εμφιάλωσης οίνου στον οικισμό του Αγίου Βασιλείου του Δήμου Τενέας, β) της από 06-10-2005 θεώρησης από τη Διεύθυνση Βιομηχανίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κορινθίας της Φ.14.2/1458/03-10-2005 ειδικής δήλωσης του __________ για απαλλαγή του από την υποχρέωση εφοδιασμού με άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας για την παραπάνω μονάδα και γ) της 20759/23-12-2005 απόφασης της Γενικής Γραμματέως Περιφέρειας Πελοποννήσου, με την οποία απορρίφθηκε η από 26-10-2005 προσφυγή της __________ και του __________ κατά της παραπάνω θεώρησης.
3. Επειδή, η υπόθεση είχε αρχικώς εισαχθεί ενώπιον του Ε' Τμήματος με επταμελή σύνθεση, το οποίο, με την 3189/2009 απόφασή του, αφού απέρριψε εν μέρει την αίτηση ως εκπρόθεσμη, κατά το μέρος που στρεφόταν κατά της 8256/27-09-2005 αποφάσεως εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων του Νομάρχη Κορινθίας, δέχθηκε την ασκηθείσα από τον __________ παρέμβαση κατά το μέρος αυτό και κατά τα λοιπά έκρινε ότι, ενόψει της σπουδαιότητας του ανακύψαντος ζητήματος, αν οι διατάξεις των άρθρων 6 παράγραφος 1 εδάφιο γ' και 39 παράγραφος 1 εδάφιο β' του νόμου 3325/2005 είναι σύμφωνες προς το Σύνταγμα, η υπόθεση έπρεπε να παραπεμφθεί προς επίλυση του ως άνω ζητήματος στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 100 παράγραφος 5 του Συντάγματος, ενώπιον της οποίας, επομένως, νομίμως ήδη εισάγεται η υπόθεση.
4. Επειδή, με τον αναγκαστικό νόμο 2520/1940 (ΦΕΚ 273/Α/1940) ορίζεται στο άρθρο 1 ότι:
{1. Προς προστασία της δημοσίας υγείας εν γένει επιτρέπεται η έκδοσις υγειονομικών διατάξεων, ων η εκτέλεσις δύναται να ανατίθεται εις αστυνομικά, υγειονομικά ή άλλα δημόσια όργανα.
2. Τα δι' υγειονομικών διατάξεων επιβαλλόμενα μέτρα θέλουν αποβλέπει ιδίως εις την υγιεινή εν γένει και καθαριότητα ... εργοστασίων, καταστημάτων, ... την από υγιεινής απόψεως καταλληλότητα των προς βρώσιν τροφίμων ...}
και στο άρθρο 2 παράγραφος 1, όπως η παράγραφος αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 31 παράγραφος 2 του νόμου 1650/1986 (ΦΕΚ 160/Α/1986), ότι:
{Τις υγειονομικές διατάξεις που προβλέπονται στο προηγούμενο άρθρο εκδίδει ο Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Στις περιπτώσεις που οι διατάξεις αυτές αφορούν και την προστασία του περιβάλλοντος, συνυπογράφονται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων.}
Βάσει της ως άνω εξουσιοδοτικής διάταξης εκδόθηκε η απόφαση Α1Β/8577/1983 του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας: Υγειονομικός έλεγχος των αδειών ιδρύσεως και λειτουργίας των εγκαταστάσεων επιχειρήσεων υγειονομικού ενδιαφέροντος ... (ΦΕΚ 526/Β/1983), στο άρθρο 5 της οποίας ορίζεται ότι:
{1. Καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος είναι τα καταστήματα, στα οποία γίνεται παρασκευή ή και διάθεση σε πελάτες (καθισμένους, όρθιους, περαστικούς) φαγητών ή γλυκισμάτων ή οποιουδήποτε άλλου παρασκευάσματος τροφίμων ή ποτών ή αποθήκευση ή συντήρηση ή εμπορία κάθε είδους τροφίμων ή ποτών, καθώς και τα καταστήματα προσφοράς υπηρεσιών εξαιτίας των οποίων μπορεί να προκληθεί βλάβη στη δημόσια υγεία, όπως αναλυτικά αναφέρονται στην παρούσα και στις άλλες Υγειονομικές Διατάξεις.
2. Εργαστήρια ή εργοστάσια υγειονομικού ενδιαφέροντος είναι τα εργαστήρια ή εργοστάσια, στα οποία γίνεται παρασκευή, επεξεργασία, συσκευασία κ.λ.π., χειρισμοί τροφίμων και ποτών, χωρίς όμως απευθείας διάθεση των προϊόντων τους στο Καταναλωτικό Κοινό, καθώς και τα εργαστήρια ή εργοστάσια χάρτινων ή πλαστικών ή από οποιοδήποτε άλλο υλικό παρασκευαζόμενων ειδών, τα οποία προορίζονται να χρησιμοποιηθούν για μια μόνο φορά ως περιέκτες τροφίμων ή ποτών ή ως μέσα ατομικής υγιεινής, όπως αναλυτικά αναφέρονται στην παρούσα και στις άλλες Υγειονομικές Διατάξεις.}
Περαιτέρω, στο άρθρο 6 της πιο πάνω αποφάσεως ορίζεται ότι:
{1. Για τη ίδρυση και λειτουργία καταστήματος ή εργαστηρίου ή εργοστασίου υγειονομικού ενδιαφέροντος απαιτείται άδεια της οικείας Αστυνομικής Αρχής, χορηγούμενη με σύμφωνη γνώμη της αρμόδιας Υγειονομικής Επιτροπής ή, αν δεν προβλέπεται από τον Νόμο τέτοια Επιτροπή, της αρμόδιας Υγειονομικής Υπηρεσίας, ότι πληρούνται οι όροι των σχετικών Υγειονομικών Διατάξεων.
2. Εξαιρούνται από την υποχρέωση αποκτήσεως της ανωτέρω άδειας της Αστυνομικής Αρχής ... Επίσης εξαιρούνται από την υποχρέωση αποκτήσεως της ανωτέρω άδειας τα εργαστήρια και εργοστάσια οινοπνευματωδών ποτών ...
3. Αν από ειδικές διατάξεις Νόμου ή Διατάγματος προβλέπεται η χορήγηση άδειας λειτουργίας καταστήματος ή εργαστηρίου ή εργοστασίου υγειονομικού ενδιαφέροντος από άλλον Κρατικό Φορέα, χωρίς την προηγούμενη σύμφωνη γνώμη της αρμόδιας Υγειονομικής Επιτροπής ή της οικείας Υγειονομικής Υπηρεσίας, ο ενδιαφερόμενος οφείλει να αποκτήσει την άδεια της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου πριν από την άδεια, που προβλέπουν οι ανωτέρω ειδικές διατάξεις. Η παράγραφος αυτή δεν εφαρμόζεται στα εργαστήρια και εργοστάσια του τελευταίου εδαφίου της προηγούμενης παραγράφου.}
Τέλος, στο άρθρο 52 της πιο πάνω αποφάσεως, υπό τον τίτλο Εργαστήρια τροφίμων και ποτών, καθορίζονται οι προϋποθέσεις λειτουργίας, από υγειονομική άποψη, των εν λόγω εργαστηρίων. Εξάλλου, στο άρθρο 2 παράγραφος 1 περίπτωση β' του νόμου 3325/2005 (ΦΕΚ 68/Α/2005) ορίζεται ότι κατά την έννοια του νόμου αυτού νοούνται ως επαγγελματικά εργαστήρια οι τεχνοοικονομικές μονάδες, οι οποίες με μηχανικά, χημικά ή άλλα μέσα διαφοροποιούν τη μορφή ή την ιδιότητα πρώτων υλών ή προϊόντων, προκειμένου αυτά να καταστούν κατάλληλα για χρήση και των οποίων η εγκατεστημένη κινητήρια ισχύς δεν υπερβαίνει τα 22 kW ή η θερμική τα 50 kW, στο δε άρθρο 5 παράγραφος 1 του ίδιου νόμου προβλέπεται ότι:
{Απαλλάσσονται από την υποχρέωση εφοδιασμού με άδεια εγκατάστασης και με άδεια λειτουργίας τα επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης της περιπτώσεως β' της παραγράφου 1 του άρθρου 2 καθώς και οι πάσης φύσεως ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις παροχής υπηρεσιών χαμηλής όχλησης που δεν εμπίπτουν στις εξαιρέσεις του άρθρου 3 και διαθέτουν μηχανολογικό εξοπλισμό με κινητήρια ισχύ μέχρι 22 kW και θερμική ισχύ μέχρι 50 kW ... Για την έναρξη λειτουργίας των μονάδων αυτών υποβάλλεται στην Αδειοδοτούσα Αρχή ειδική δήλωση, η οποία συνοδεύεται από τα δικαιολογητικά που θα καθοριστούν με την υπουργική απόφαση που αναφέρεται στην παράγραφο 5 του άρθρου αυτού. Η κατάθεση της δήλωσης βεβαιώνεται σε αντίγραφο από την Αδειοδοτούσα Αρχή, το οποίο υποχρεούται να τηρεί ο φορέας.}
Μεταξύ δε των δικαιολογητικών που απαιτούνται για τη θεώρηση της ειδικής δήλωσης και τη χορήγηση βεβαιώσεων που προβλέπονται στις ανωτέρω διατάξεις του νόμου 3325/2005 για τις μονάδες που απαλλάσσονται από την υποχρέωση εφοδιασμού με άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας περιλαμβάνεται, σύμφωνα με το άρθρο 1 της εκδοθείσης κατ' εξουσιοδότηση του άρθρου 5 παράγραφος 5 του νόμου αυτού, οίκοθεν Φ15/7816/616/14-04-2005 αποφάσεως του Υπουργού Ανάπτυξης (ΦΕΚ 542/Β/2005), η έγκριση περιβαλλοντικών όρων. Προβλέπεται δε στην παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου 1 αυτής της αποφάσεως ότι:
{μετά τη συγκέντρωση των εγκρίσεων κ.λ.π. ή άλλως μετά την άπρακτη παρέλευση των προβλεπομένων προθεσμιών, η αδειοδοτούσα αρχή διενεργεί αυτοψία και θεωρεί την ειδική δήλωση ... Στη περίπτωση μονάδων υγειονομικού ενδιαφέροντος, τίθεται ο όρος Απαραίτητη προϋπόθεση για τη λειτουργία της μονάδας είναι ο εφοδιασμός της με βεβαίωση καταλληλότητας από την αρμόδια υγειονομική υπηρεσία και η αδειοδοτούσα αρχή κοινοποιεί αντίγραφο της θεωρημένης ειδικής δήλωσης στην αρμόδια υγειονομική υπηρεσία.}
Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του νόμου 1650/1986 (ΦΕΚ 160/Α/1986), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του νόμου 3010/2002 (ΦΕΚ 91/Α/2002) και της κατ' εξουσιοδότηση αυτού εκδοθείσης κοινής υπουργικής απόφασης 15393/2332/2002 Κατάταξη δημόσιων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες σύμφωνα με το άρθρο 3 του νόμου 1650/1986, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του νόμου 3010/2002 Εναρμόνιση του νόμου 1650/1986 με τις οδηγίες 1997/11/ΕΕ και 1996/61/ΕΕ κ.ά. (ΦΕΚ 91/Α/2002) (ΦΕΚ 1022/Β/2002), η δραστηριότητα παραγωγής κρασιού υπάγεται στην 9η ομάδα Βιομηχανικές Εγκαταστάσεις, ΕΣΥΕ 159.3 και εφόσον η δυναμικότητα της εγκατάστασης ως προς το παραγόμενο προϊόν είναι μικρότερη από 2000 τόνους κατ' έτος, στην κατηγορία δεύτερη, υποκατηγορία 4η. Εξάλλου, κατά την κοινή υπουργική απόφαση 13727/724/24-07-2003 Αντιστοίχηση των κατηγοριών των βιομηχανικών και βιοτεχνικών δραστηριοτήτων με τους βαθμούς όχλησης που αναφέρονται στα πολεοδομικά διατάγματα (ΦΕΚ 1087/Β/2003), η δραστηριότητα αυτή, εφόσον η δυναμικότητα της σχετικής εγκατάστασης δεν υπερβαίνει την προαναφερομένη, ανήκει στις δραστηριότητες χαμηλής όχλησης.
5. Επειδή, εξ άλλου, ο Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας που κυρώθηκε με το προεδρικό διάταγμα 410/1995 (ΦΕΚ 231/Α/1995) και ίσχυε κατά την έκδοση των προσβαλλόμενων πράξεων, ορίζει στο άρθρο 24 παράγραφος 1 περίπτωση ι)θ' όπως η περίπτωση αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 13 παράγραφος 2 του νόμου 2946/2001 (ΦΕΚ 224/Α/2001), ότι στην αρμοδιότητα των Δήμων και Κοινοτήτων ανήκουν η χορήγηση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας όλων των καταστημάτων και επιχειρήσεων, οι όροι λειτουργίας των οποίων καθορίζονται από υγειονομικές διατάξεις .... Στην παράγραφο δε 9 του άρθρου 4 του προαναφερομένου νόμου 3325/2005, όπως η παράγραφος αυτή ίσχυε κατά την έκδοση των προσβαλλόμενων πράξεων, προβλέπεται ότι:
{Στις μονάδες οι οποίες υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου και του άρθρου 41 (περιπτώσεις ι)θ' και κ)ζ') του νόμου 2218/1994 (ΦΕΚ 90/Α/1994), όπως αυτές κωδικοποιήθηκαν με το προεδρικό διάταγμα 410/1995 (ΦΕΚ 231/Α/1995), χορηγείται μία μόνο άδεια αποκλειστικά από την Αδειοδοτούσα Αρχή. Ειδικότερα στα εργοστάσια, στα εργαστήρια και τις αποθήκες που υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου και του άρθρου 52 της υγειονομικής διάταξης Α1Β/8577/1983 (ΦΕΚ 526/Β/1983), η πιο πάνω άδεια χορηγείται με τη σύμφωνη γνώμη της αρμόδιας Υπηρεσίας Υγείας.}
Τέλος, με την παράγραφο 4 του άρθρου 29 του νόμου 2721/1999 (ΦΕΚ 112/Α/1999) προστέθηκε στο άρθρο 1 του νόμου [Ν] 1406/1983 (ΦΕΚ 182/Α/1983) παράγραφος 3, σύμφωνα με την οποία στη δικαιοδοσία των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων υπάγονται, εκδικαζόμενες ως διαφορές ουσίας, και οι διαφορές που αναφύονται κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας που αφορά:
{α) τη χορήγηση ή την ανάκληση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας και την επιβολή κυρώσεων κατά τη λειτουργία καταστημάτων και εργαστηρίων υγειονομικού ενδιαφέροντος, καθώς και των επιχειρήσεων που εξομοιώνονται με αυτά, περιλαμβανομένων και των διαφορών που προκαλούνται από πράξεις, οι οποίες εκδίδονται κατ' εφαρμογή της νομοθεσίας περί μηχανολογικών εγκαταστάσεων και αποτελούν προϋπόθεση για τη χορήγηση των ανωτέρω αδειών.}
6. Επειδή, κατά την έννοια της τελευταίας αυτής διατάξεως, ερμηνευόμενης σε συνδυασμό με τις παρατιθέμενες στην τρίτη σκέψη διατάξεις, ιδίως δε εκείνη του άρθρου 5 της Υγειονομικής Διατάξεως Α1Β/8577/1983, ως επιχειρήσεις που εξομοιώνονται με καταστήματα και επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος, οι πράξεις χορηγήσεως αδειών ιδρύσεως και λειτουργίας των οποίων υπόκεινται σε προσφυγή ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων, νοούνται οι επιχειρήσεις οι οποίες όχι μόνο έχουν το ίδιο ή παρόμοιο αντικείμενο δραστηριότητας με αυτό των καταστημάτων και εργαστηρίων υγειονομικού ενδιαφέροντος, όπως οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με την παρασκευή, επεξεργασία, συσκευασία, διακίνηση και λοιπούς χειρισμούς προϊόντων τα οποία θέτουν, περαιτέρω, στη διάθεση καταστημάτων ή εργαστηρίων υγειονομικού ενδιαφέροντος, αλλά, επί πλέον, διέπονται, όσον αφορά στην ίδρυση και στη λειτουργία τους, από διατάξεις, εντασσόμενες προεχόντως στην υγειονομική νομοθεσία. Επομένως, δεν εμπίπτουν στην κατηγορία αυτή επιχειρήσεις, για την ίδρυση και λειτουργία των οποίων απαιτείται αδειοδότηση προβλεπόμενη από άλλες διατάξεις που δεν εντάσσονται στην υγειονομική αλλά σε άλλες νομοθεσίες, όπως η βιομηχανική, η πολεοδομική και η νομοθεσία περί προστασίας του περιβάλλοντος. Ειδικότερα, δεν εμπίπτουν στην ανωτέρω κατηγορία επιχειρήσεις για την ίδρυση των οποίων εν όψει των σοβαρών επιπτώσεων που συνεπάγεται για το φυσικό και οικιστικό περιβάλλον η ίδρυση και λειτουργία τους, λόγω του χαρακτήρα ή του μεγέθους των εγκαταστάσεών τους, ή λόγω της παραγωγής αποβλήτων, ή εκπομπών, ακολουθείται διακεκριμένο στάδιο περιβαλλοντικής αδειοδοτήσεως, κατά το οποίο εκδίδονται πράξεις και, συγκεκριμένα, πράξεις προέγκρισης χωροθετήσεως, έγκρισης περιβαλλοντικών όρων που υπάγονται με αίτηση ακυρώσεως στην αρμοδιότητα του Ε' Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, δεδομένου, άλλωστε, ότι με την υπαγωγή στο ίδιο δικαστήριο των συναφών διαφορών, που αφορούν στην ίδρυση και στη λειτουργία των εν λόγω μονάδων, εξασφαλίζεται ενιαία κρίση της υποθέσεως και επιτυγχάνεται οικονομία της δίκης (ΣτΕ 601/2008 Ολομέλεια).
7. Επειδή στην προκειμένη περίπτωση η δεύτερη προσβαλλόμενη πράξη, δηλαδή η από 06-10-2005 θεώρηση από τη Διεύθυνση Βιομηχανίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κορινθίας της Φ.14.2/1458/03-10-2005 ειδικής δήλωσης του __________ για απαλλαγή του από την υποχρέωση εφοδιασμού με άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας για τη μονάδα παραγωγής και εμφιάλωσης οίνου κινητήριας ισχύος 21,62 ΚW, έχει εκδοθεί κατ' εφαρμογήν των διατάξεων του νόμου 3325/2005 και ειδικότερα του προαναφερόμενου άρθρου 5 παράγραφος 1, σύμφωνα με το οποίο απαλλάσσονται από την υποχρέωση εφοδιασμού με άδεια εγκατάστασης και με άδεια λειτουργίας τα επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης. Προηγήθηκαν της ως άνω θεώρησης οι από 29-09-2005 και 04-10-2005 αυτοψίες από μηχανικούς του Τεχνικού Τμήματος της Διεύθυνσης Βιομηχανίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κορινθίας κατά τις οποίες διαπιστώθηκε ο χαρακτήρας της επίμαχης μονάδας ως επαγγελματικού εργαστηρίου κατά την έννοια του ανωτέρω νόμου (βλέπε έγγραφα Φ14.2/29-09-2005 και Φ14.2/04-10-2005 του ως άνω Τμήματος). Μεταξύ δε των δικαιολογητικών που συνυποβλήθηκαν για την έγκριση της απαλλαγής από την υποχρέωση εφοδιασμού με άδεια εγκατάστασης της επίδικης μονάδας είναι και η συμπροσβαλλόμενη 8256/27-09-2005 πράξη εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων αυτής. Σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην προηγούμενη σκέψη, η επίμαχη μονάδα παραγωγής και εμφιάλωσης κρασιού είναι μεν εργαστήριο υγειονομικού ενδιαφέροντος, οι προϋποθέσεις λειτουργίας του οποίου, από υγειονομική άποψη, καθορίζονται στο άρθρο 52 της Α1Β/8577/1983 Υγειονομικής Διάταξης, δεδομένου, όμως, ότι η ως άνω απαλλαγή από την υποχρέωση εφοδιασμού της με άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας χορηγήθηκε κατ' εφαρμογήν της βιομηχανικής νομοθεσίας και ειδικότερα του άρθρου 5 του νόμου 3325/2005 από τα αρμόδια για την εφαρμογή της νομοθεσίας αυτής όργανα της Διοικήσεως, προηγήθηκε δε αυτής στάδιο περιβαλλοντικής αδειοδότησης, η ένδικη διαφορά που ανακύπτει από την προσβολή της πράξης θεώρησης της Διεύθυνσης Βιομηχανίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κορινθίας και της απόφασης της Γενικής Γραμματέως Περιφέρειας Πελοποννήσου, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή των αιτούντων κατά της πράξεως αυτής δεν αποτελεί διαφορά ουσίας υπαγόμενη, κατ' άρθρο 29 παράγραφος 4 του νόμου 2721/1999, στην αρμοδιότητα των διοικητικών δικαστηρίων, αλλά διαφορά ακυρωτική, υπαγόμενη στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας, στο οποίο επομένως, νομίμως εισάγεται προς εκδίκαση.
8. Επειδή, οι αιτούντες, φερόμενοι ως κάτοικοι του οικισμού Αγίου Βασιλείου του Δήμου Τενέας Νομού Κορινθίας, o οποίος ευρίσκεται πλησίον των επιδίκων εγκαταστάσεων, με έννομο συμφέρον ασκούν την κρινόμενη αίτηση (βλέπε ΣτΕ 2610/2005).
9. Επειδή, παραδεκτώς παρεμβαίνει υπέρ του κύρους των προσβαλλόμενων πράξεων ο __________, κατόπιν αιτήσεως του οποίου εκδόθηκαν οι πράξεις αυτές.
10. Επειδή, με το άρθρο 9 παράγραφος 1 του από 02-03-1981 προεδρικού διατάγματος περί των ληπτέων υπ' όψιν στοιχείων και του τρόπου καθορισμού των ορίων των προ της 16-08-1923 υφισταμένων οικισμών των στερουμένων εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου ως και καθορισμού των όρων και περιορισμών δομήσεως των οικοπέδων αυτών (ΦΕΚ 138/Δ/1981), είχε απαγορευθεί η ανέγερση οχλουσών επαγγελματικών βιομηχανικών ή βιοτεχνικών εγκαταστάσεων, εντός των ορίων των οικισμών αυτών, καθώς και αυτών σε απόσταση τουλάχιστον 500 m περιμετρικά των καθοριζομένων ορίων τους. Στη συνέχεια, με το άρθρο 7 παράγραφος 3 του από 24-04-1985 προεδρικού διατάγματος με τίτλο τρόπος καθορισμού ορίων οικισμών της Χώρας μέχρι 2.000 κατοίκους, κατηγορίες αυτών και καθορισμός όρων και περιορισμών δόμησής τους (ΦΕΚ 181/Δ/1985) ορίσθηκε ότι, εντός των ορίων των οικισμών και εντός κύκλου ακτίνας 800 m από το κέντρο των παραλιακών, τουριστικών, περιαστικών, δυναμικών και αξιόλογων συνεκτικών οικισμών, απαγορεύεται η ανέγερση ή και η επέκταση βιοτεχνικών ή βιομηχανικών εγκαταστάσεων μέσης και υψηλής οχλήσεως, ως κέντρο δε του οικισμού ορίσθηκε με το άρθρο 4 του προεδρικού διατάγματος αυτού, το πρωτεύον κέντρο του, το οποίο συγκεντρώνει τις κύριες κοινωνικές λειτουργίες, όπως πλατεία, εκκλησία, σχολείο, κοινοτικό κατάστημα, εμπορικές εγκαταστάσεις. Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 2 παράγραφος 2, 3 παράγραφος 1 και 5 παράγραφος 1 του ιδίου προεδρικού διατάγματος, η διάκριση και κατάταξη των οικισμών σε κατηγορίες, τα όρια των οικισμών και η αρτιότητα των γηπέδων, καθορίζονται με απόφαση του οικείου Νομάρχη, κατά δε το άρθρο 9 παράγραφος 1 αυτού, από τη δημοσίευση της νομαρχιακής απόφασης καθορισμού των ορίων των οικισμών, κατάταξης τους σε κατηγορίες και προσδιορισμού της αρτιότητας των γηπέδων δεν εφαρμόζονται, πλην των άλλων, και οι διατάξεις του ανωτέρω από 02-03-1981 προεδρικού διατάγματος. Η ως άνω όμως διάταξη του άρθρου 7 παράγραφος 3 του από 24-04-1985 προεδρικού διατάγματος, είναι ανίσχυρη, όπως κρίθηκε με την 4996/1988 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, διότι επιφέρει, σε σύγκριση με την κανονιστική ρύθμιση του διατάγματος του έτους 1981, επιδείνωση στο οικιστικό περιβάλλον, κατά παράβαση του άρθρου 24 παράγραφος 2 του Συντάγματος. Ακολούθησε, τέλος, το νεότερο από 25-04-1989 προεδρικό διάταγμα με τίτλο Τροποποίηση του από 24-04-1985 προεδρικού διατάγματος Τρόπος καθορισμού ορίων οικισμών της Χώρας μέχρι 2.000 κατοίκους, κατηγορίες αυτών και καθορισμός όρων και περιορισμών δόμησής τους (ΦΕΚ 181/Δ/1985) (ΦΕΚ 293/Δ/1989), με το άρθρο 1 παράγραφος 4 του οποίου αντικαταστάθηκε η κριθείσα ανίσχυρη διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 7 του διατάγματος του έτους 1985 ως εξής:
{3. Απαγορεύεται η ανέγερση βιομηχανικών και βιοτεχνικών εγκαταστάσεων μέσης και υψηλής όχλησης εντός των εγκεκριμένων ορίων των οικισμών και εντός ζώνης που εκτείνεται περιμετρικά του οικισμού και σε απόσταση 500 m από τα όρια του οικισμού, όπως αυτά ισχύουν ...}
Και η νεότερη αυτή κανονιστική ρύθμιση, όπως έχει ήδη κριθεί (ΣτΕ 2133/2002, βλέπε και 646/1995, 2769/1998), επιφέρει, όμως, σε σχέση με εκείνη του διατάγματος του 1981, επιδείνωση στο οικιστικό περιβάλλον, κατά παράβαση της συνταγματικής επιταγής του άρθρου 24 παράγραφος 2 του Συντάγματος διότι εξαιρεί από τη θεσπιζόμενη απαγόρευση τις εγκαταστάσεις χαμηλής οχλήσεως και συνεπώς, και η διάταξη του άρθρου 1 παράγραφος 4 του από 25-04-1989 προεδρικού διατάγματος δεν θεσπίσθηκε νομίμως και είναι ανίσχυρη.
11. Επειδή με την απόφαση 2133/2002 του Συμβουλίου της Επικρατείας έγινε δεκτή αίτηση ακυρώσεως της και ήδη αιτούσας __________ και ακυρώθηκαν η Φ.14/261/12-05-1999 άδεια του Νομάρχη Κορινθίας για κτιριακή και μηχανολογική εγκατάσταση οινοποιείου από τον παρεμβαίνοντα στον Άγιο Βασίλειο Κορινθίας, η Φ.14/1199/05-10-1999 άδεια της Διεύθυνσης Βιομηχανίας Κορινθίας, για τη λειτουργία του οινοποιείου, η 13179/13-10-1999 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Πελοποννήσου, με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή της πρώτης αιτούσας κατά των ανωτέρω αδειών και η Φ.18/2028/1695/20-01-2000 απόφαση του Υφυπουργού Ανάπτυξης, με τις οποίες απορρίφθηκαν προσφυγές της ιδίας κατά της αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Πελοποννήσου, με τη σκέψη αφενός ότι ο Άγιος Βασίλειος Κορινθίας, όπου ευρίσκεται το επίδικο οινοποιείο με μηχανολογική εγκατάσταση κινητηρίου δυνάμεως 96,40 ΗΡ, καθώς και η κατοικία της αιτούσας, αποτελεί οικισμό προϋφιστάμενο του 1923, ο οποίος οριοθετήθηκε με την 6400/12-12-1985 απόφαση του Νομάρχη Κορινθίας και για τον οποίο έχει εφαρμογή και το από 24-04-1985 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 181/Δ/1985) για οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων, αλλά οι διατάξεις των άρθρων 7 παράγραφος 3 του από 24-04-1985 προεδρικού διατάγματος και 1 παράγραφος 4 του από 25-04-1989 προεδρικού διατάγματος, δυνάμει των οποίων είναι επιτρεπτή η λειτουργία βιοτεχνικών εγκαταστάσεων χαμηλής οχλήσεως σε οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων, είναι ανίσχυρες, ως συνεπαγόμενες επιδείνωση του οικιστικού περιβάλλοντος κατά παράβαση του Συντάγματος και αφετέρου ότι η απαγόρευση που θεσπίζεται με την εφαρμοστέα εν προκειμένω διάταξη του άρθρου 9 παράγραφος 1 του από 02-03-1981 προεδρικού διατάγματος δεσμεύει και τις αρχές, στις οποίες ανήκει η χορήγηση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας των βιομηχανικών ή βιοτεχνικών εγκαταστάσεων.
12. Επειδή, κατά το άρθρο 3 παράγραφος 1 του νόμου 3325/2005, στις διατάξεις του υπάγονται, μεταξύ άλλων, οι βιομηχανικές και βιοτεχνικές μονάδες, καθώς και τα επαγγελματικά εργαστήρια που αναφέρονται στη διάταξη του άρθρου 2 παράγραφος 1 περίπτωση β' του νόμου αυτού, η οποία παρατίθεται στην τρίτη σκέψη. Με το άρθρο 4 παράγραφος 1 του ίδιου νόμου ορίστηκε ότι για την εγκατάσταση ή την επέκταση ή τον εκσυγχρονισμό των δραστηριοτήτων του ως άνω νόμου απαιτείται, με την επιφύλαξη του άρθρου 5, άδεια εγκατάστασης, με την παράγραφο 1 δε του τελευταίου αυτού άρθρου η οποία παρατίθεται στην τρίτη σκέψη, προβλέπεται η απαλλαγή από την υποχρέωση εφοδιασμού με άδεια εγκατάστασης και με άδεια λειτουργίας των επαγγελματικών εργαστηρίων χαμηλής όχλησης της περίπτωσης β' του ως άνω άρθρου 2. Περαιτέρω, με το άρθρο 6 παράγραφος 1 περίπτωση γ', του παραπάνω νόμου, επετράπη σε περιοχές εντός οικισμών προϋφιστάμενων της 16-08-1923, σύμφωνα με το από 02-03-1981 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 138/Δ/1981), η εγκατάσταση μόνο επαγγελματικών εργαστηρίων και αποθηκών της παραγράφου 1)γ του άρθρου 2, που διαθέτουν για τη λειτουργία τους μηχανολογικό εξοπλισμό του οποίου η κινητήρια ισχύς δεν υπερβαίνει τα 22 kW ή η θερμική τα 50 kW, ... εφόσον οι πιο πάνω δραστηριότητες ανήκουν στη χαμηλή όχληση. Σε απόσταση 500 m από τα όρια των πιο πάνω οικισμών επιτρέπεται η εγκατάσταση δραστηριοτήτων χαμηλής όχλησης. Τέλος, με το άρθρο 39 παράγραφος 1 περίπτωση β του ως άνω νόμου καταργήθηκε η παράγραφος 1 του άρθρου 9 του από 02-03-1981 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 138/Δ/1981), όπως είχε αντικατασταθεί με το από 05-05-1984 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 341/Δ/1984).
13. Επειδή, από την αντιπαραβολή της, ήδη καταργηθείσας με το άρθρο 39 παράγραφος 1)β του νόμου 3325/2005, διατάξεως του άρθρου 9 παράγραφος 1 του από 02-03-1981 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 138/Δ/1981) προς τη διάταξη του άρθρου 6 παράγραφος 1 εδάφιο γ' του νόμου 3325/2005 προκύπτει ότι, ενώ με το ως άνω διάταγμα απαγορευόταν η ανέγερση οχλουσών εν γένει εγκαταστάσεων, ανεξάρτητα από το βαθμό οχλήσεως, δηλαδή και των εγκαταστάσεων χαμηλής οχλήσεως, μέσα στους οικισμούς τους υφισταμένους προ της 16-08-1923 και σε απόσταση 500 m περιμετρικά των ορίων αυτών, με την ως άνω διάταξη του νόμου 3325/2005 επετράπη η εγκατάσταση εντός των οικισμών αυτών επαγγελματικών εργαστηρίων χαμηλής όχλησης, κινητήριας ισχύος μέχρι 22 kW ή θερμικής ισχύος μέχρι 50 kW και η εγκατάσταση των λοιπών δραστηριοτήτων χαμηλής όχλησης σε απόσταση 500 m από τα όρια τους. Δεδομένου, όμως, ότι, όπως έχει παγίως κριθεί (ΣτΕ 10/1988, 1159/1989, 645/1995, 2769/1998 κ.ά,) από το άρθρο 24 του Συντάγματος, επιβάλλονται ως κριτήρια για τη χωροταξική αναδιάρθρωση της χώρας, την ανάπτυξη και την πολεοδόμηση των οικιστικών περιοχών η εξυπηρέτηση της λειτουργικότητας και ανάπτυξης των οικισμών και η εξασφάλιση των καλύτερων δυνατών όρων διαβιώσεως, με τη λήψη των κατάλληλων μέτρων για την αναβάθμιση του οικιστικού περιβάλλοντος και, πάντως, δεν επιτρέπονται ρυθμίσεις και μέτρα που συνεπάγονται επιδείνωση αυτού, η νέα ρύθμιση του άρθρου 6 παράγραφος 1 εδάφιο γ' του νόμου 3325/2005 συνεπαγόμενη επιβάρυνση των ανωτέρω οικισμών από την άποψη χρήσης των ακινήτων επιφέρει επιδείνωση του οικιστικού περιβάλλοντος, κατά παράβαση της ως άνω συνταγματικής επιταγής. Εξυπακούεται όμως ότι με τα προβλεπόμενα από τη νομοθεσία εργαλεία χωροταξικού σχεδιασμού μπορούν μετά την οριοθέτησή τους να επιτραπούν και μέσα στους οικισμούς τους υφιστάμενους προ της 16-08-1923 καθώς και σε απόσταση 500 m περιμετρικά των ορίων αυτών χρήσεις χαμηλής όχλησης που είναι συμβατές με το χαρακτήρα του οικισμού. Κατά τη γνώμη όμως του Αντιπροέδρου Ν. Σακελλαρίου και του Συμβούλου Δ. Αλεξανδρή στους ως άνω οικισμούς δεν μπορεί να επιτραπεί δια του χωροταξικού σχεδιασμού η ανέγερση οχλουσών εν γένει εγκαταστάσεων, ανεξάρτητα από το βαθμό οχλήσεως.
14. Επειδή, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στην προηγούμενη σκέψη, η διάταξη του άρθρου 6 παράγραφος 1 εδάφιο γ' του νόμου 3325/2005 είναι ανίσχυρη ως αντισυνταγματική, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από τους αιτούντες. Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή εν μέρει και να ακυρωθούν η από 06-10-2005 θεώρηση από τη Διεύθυνση Βιομηχανίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κορινθίας της Φ.14.2/1458/03-10-2005 ειδικής δήλωσης του παρεμβαίνοντος για απαλλαγή του από την υποχρέωση εφοδιασμού με άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας της επίδικης μονάδας και η 20759/23-12-2005 απόφαση της Γενικής Γραμματέως Περιφέρειας Πελοποννήσου, με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή των αιτούντων κατά της ως άνω θεώρησης, να απορριφθεί κατά το μέρος αυτό η ασκηθείσα παρέμβαση, ενώ παρέλκει ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών λόγων ακυρώσεως.
Δια ταύτα
Δέχεται εν μέρει την αίτηση.
Ακυρώνει: α) την 20759/23-12-2005 απόφαση της Γενικής Γραμματέως Περιφέρειας Πελοποννήσου, β) την από 06-10-2005 θεώρηση από τη Διεύθυνση Βιομηχανίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κορινθίας της Φ.14.2/1458/03-10-2005 ειδικής δήλωσης του __________ για απαλλαγή του από την υποχρέωση εφοδιασμού με άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας μονάδας παραγωγής και εμφιάλωσης οίνου.
Απορρίπτει την ασκηθείσα παρέμβαση κατά το μέρος αυτό,
Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου.
Απαλλάσσει τους διαδίκους από την δικαστική δαπάνη.
Η διάσκεψη έγινε στις 24-06-2010.
Ο Πρόεδρος
Η Γραμματέας
και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 08-10-2010.